Eminem *Mocking Bird*

ကြ်န္မ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ Eminem ရဲ႕ Mockingbird ဆိုတဲ့ ရက္ပ္သီခ်င္းေဟာင္းတစ္ပုဒ္ပါ။
အဲဒီသီခ်င္းကို ပထမဆံုးနားေထာင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ခုခ်ိန္ထိ ဘယ္အခ်ိန္နားေထာင္၊ နားေထာင္ ႀကိဳက္ေနတုန္းပါပဲ။ ရက္ပ္စစ္စစ္ႀကီးေတြ နားေထာင္လို႕မရေပမဲ့ ဒီလူေတြရဲ႕ ဂီတက ေလွ်ာ့တြက္လို႕မရလွဘူး။ အမ္မီနမ္ရဲ႕ သီခ်င္းစာသားေတြ လိုက္ဆိုၾကည့္မိတဲ့သူေတြ ဒီပိုစ့္ဖတ္မိတဲ့သူထဲမွာပါရင္ အေသအခ်ာ နားလည္မွာပါ။ ဘယ္အခ်ိန္အသက္ခိုးၿပီး ရႈသြားလုိက္မွန္းမသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ဆိုသြားတာမ်ား အင္မတန္ပါးပါးနပ္နပ္ရွိလွတဲ့ ရက္ပ္သမားေတြပါပဲ။ ကြ်န္မ ဂီတကို တိတိက်က်ႀကီး နားမလည္လွပါဘူး။
သီခ်င္းနားေထာင္လို႕ေကာင္းရင္ အကုန္ႀကိဳက္လိုက္တာပဲ။ ဂီတအမ်ဳိးအစားေတာင္မေရြးမိဘူး။
Mockingbird ကိုေတာ့ အတီးစ၀င္လာတာကေန စၿပီးႀကိဳက္တာ။ အတီးကိုစႀကိဳက္ၿပီးစာသားေတြဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားတာနဲ႕ပဲ။

Mockingbird အေၾကာင္း ဟိုဟိုဒီဒီေမႊေႏွာက္မိတာေလး လက္ဆင့္ကမ္းေပးလိုက္ပါတယ္ ...

Mockingbird ဆိုတာ အေမရိကန္ေျမာက္ပိုင္းမွာေတြ႕ရတဲ့ ေတးဆိုငွက္တစ္မ်ဳိးဆိုပဲ။
ဒီငွက္က တျခားငွက္ေတြရဲ႕ အသံမ်ဳိးတုပၿပီးလိုက္ဆိုတတ္တယ္တဲ့။
ဒါနဲပဲ သူ႕ကို ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ငွက္လို႕အမည္ေပးထားတာျဖစ္မွာ။


Mockingbird သီခ်င္းဟာ အမ္မီနမ္ ရဲ႕ Encore အယ္လ္ဘမ္ထဲက သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါ။
US Music Chart မွာ နံပါတ္ 11၊ UK မွာေတာ့ နံပါတ္ 4 အဆင့္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊
Best Rap Solo Performance အတြက္ ဂရမ္မီဆုဇကာတင္အဆင့္ေရြးခ်ယ္ခံရတယ္။
ဒါေပမဲ့ Kanye West ရဲ႕ Gold Digger ကိုေတာ့မေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ဒီသီခ်င္းဟာ အမ္မီနမ္က သမီးေလး ေဟလီဂ်ိတ္ဒ္ကို ရွင္းလင္းေျပာျပေနဟန္ဆိုထားတာပါ။
ေဟလီရဲ႕ေမေမ ကင္မ္မက္သားစ္နဲ႕ အမ္မီနမ္တို႕ ရုန္းကန္ရတဲ့ဒုကၡေတြကိုလဲၿငီးတြားထားေသးတယ္။
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လံုးမွာအမ္မီနမ္ရဲ႕ ဗရုတ္သုတ္ခ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ဘ၀ကိုဆက္တိုက္ေျပာေနခဲ့တယ္။
ကင္မ္ကလဲ အေ၀းကိုထြက္သြားလိုက္ၿပီ၊ ျပႆနာေတြနဲ႕၀ရုန္းသုန္းကားျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ အမ္မီနမ္က
သမီးေလးေဟလီကိုေျပာတယ္။ “ဒက္ဒီ ေရာက္ေနၿပီပဲ အားလံုးေကာင္းသြားေတာ့မွာပါ”တဲ့

သီခ်င္းထဲမွာ သမီးေလးလိုခ်စ္တဲ့တူမေလး အယ္လီနာကိုလဲ စကားေတြေျပာထားပါေသးတယ္။
ဗီဒီယိုမွာေတာ့ ေဟလီနဲ႕လိုင္နီတို႕ရဲ႕မ်က္ႏွာေတြကို ခပ္၀ါး၀ါးလုပ္ထားတယ္။
အမ္မီနမ္ရဲ႕စိတ္ကူးယဥ္မဟုတ္တဲ့ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကိုခ်ျပထားတဲ့ သီခ်င္းပါ။
အမ္မီနမ္ကေတာ့ ေယာင္၀ါး၀ါးလုပ္ ျငင္းဆိုခ်င္ဟန္နဲ႕ “ဒါ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါပဲ” လို႕ဆိုတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီသီခ်င္းဆိုရင္း ငိုေၾကြးခဲ့ရတာေတာ့ ၀န္ခံထားတယ္။
သီခ်င္းဆံုးခါနီးမွာ Don’t F--- with Dad လို႕ဆိုထားေပမဲ့ Mockingbird single ေခြမွာ Parental Advisory Sticker ကပ္မထားပါဘူး။ သီခ်င္းအဆံုးမွာျဖစ္တာရယ္၊ တျခားအမ္မီနမ္ရဲ႕သီခ်င္းေတြမွာ အဲဒီစကားလံုးေတြ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာပါတတ္တာေၾကာင့္ ဒီသီခ်င္းကိုေတာ့ Recording Industry Association of America (RIAA)က ဥေပကၡာျပဳထားလိုက္တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
(Parental Advisory sticker ဟာ US မွာ သီခ်င္း-အရုပ္/အသံေတြမွာညစ္ညမ္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားလံုးေတြပါလာရင္ ဒီစာတမ္းကိုကပ္ရပါတယ္။)

(Mocking Bird သီခ်င္းစာသားကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားပါတယ္)

တခါတရံ အရာခပ္သိမ္းကို သမီးေလးနားလည္သေဘာေပါက္ဖို႕ ခက္ေနမွာကို ဒက္ဒီသိပါတယ္။
“ေဟး ဒက္ဒီ မင္းကိုအျမဲဘာေျပာလဲ”
စစ္သားငယ္ေလးရယ္ ေက်ာကိုဆန္႕ဆန္႕မတ္မတ္ထားရင္း၊ သမီးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလဲ ခပ္မဲ့မဲ့ေကြးညႊတ္မေနပဲ တင္းတင္းေစ့ထားေပးပါ။ ဘာေၾကာင့္ငိုေနမွာတဲ့လဲ။
ဒက္ဒီ မင္းအနားမွာရွိေနၿပီပဲ။ ေဟလီ... ဒက္ဒီသိတာေပါ့၊ မင္းရဲ႕ေမေမကို လြမ္းေနမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီ့ကိုလဲ လြမ္းေနမွာ ဒက္ဒီသိတာေပါ့။
ဒက္ဒီ သြားခဲ့ရတာက ဒက္ဒီဘယ္ေတာ့မွ မရခဲ့ဘူးတဲ့ ဘ၀မ်ဳိး သမီးကိုေပးခ်င္လို႕ပါ။
သမီးၿပံဳးေနတဲ့အခ်ိန္၊ ရီေမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းပက္လက္ျဖစ္ေနမွာ
ဒက္ဒီသိေန၊ ျမင္ေနႏိုင္တယ္။ သမီးရဲ႕မ်က္လံုးေတြထဲ ဒက္ဒီၾကည့္ရင္း အတြင္းစိတ္နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းတစ္ေနရာမွာ သမီး ငိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ ဒက္ဒီျမင္ေနႏုိင္ပါတယ္။ သမီးေၾကာက္ရြံ႕ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ဒက္ဒီရွိမေနႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ ကဲ ထပ္ထပ္ၿပီး ငိုမေနပါနဲ႕ေတာ့၊ မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္လိုက္ပါေတာ့၊ ဒက္ဒီ မင္းအနားကို ခုေရာက္လာၿပီ၊
အိမ္မက္ဆိုးေတြေနာက္ထပ္ရွိမလာႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒက္ဒီတို႕ အတူတူ ဒါေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ၾကမယ္ကြဲ႕။
လုိင္နီ အန္ကယ္က အရူးပဲမဟုတ္လား၊ ရူးတယ္ပဲထားပါဦး မင္းကိုလဲ သိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေရေရလည္လည္ နားလည္သေဘာေပါက္ထားရမယ္။

ကမၻာႀကီးဟာ လူးလိမ့္ေနတဲ့အခါတိုင္း၊
ကမၻာႀကီးဟာ ရစ္ေခြေမႊေႏွာက္ေနတဲ့အခါတို္င္း၊
ကမၻာႀကီးဟာ တ၀ဲ၀ဲတလည္လည္ခါယမ္းေနတဲ့အခါတိုင္း
ကမၻာႀကီးလႈပ္ခါေနသလို ဒက္ဒီတို႕ဘ၀ေတြဟာလဲ ရီေ၀ယိမ္းထိုးေနရတာပါပဲ။ ဒါေတြက သမီးတို႕ကို နားရႈပ္ေစမွာ ဒက္ဒီသိတယ္။ ဒက္ဒီက အျမဲလႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနရတယ္၊ မင္းတို႕ မာမီကလဲ သတင္းေတြပဲ ထိုင္ေစာင့္ၾကည့္ေနရတယ္။ သမီးတို႕ကို အရိပ္ေကာင္းေကာင္း အုပ္မိုးေပးဖို႕ႀကိဳးစားလိုက္တိုင္း ပိုပိုၿပီး လုပ္ရကိုင္ရ ခက္ခဲလာတာခ်ည္းပဲ။ ဒက္ဒီ့ရဲ႕ ခုလို ကို႕ရို႕ကားယားပံုပမ္းမက်နတဲ့ ဘ၀ကို သမီးတို႕ကို မျမင္မေတြ႕ေစခ်င္ပါဘူး။ ခုေတာ့ မေရွာင္ႏိုင္ပါဘူး၊ မင္းတို႕ရဲ႕ မာမီနဲ႕ဒက္ဒီတို႕အေျခအေနေတြ
ပိုပိုၿပီးဆိုး၀ါးလာေနၿပီ။ ဒက္ဒီတို႕က ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြလို ကေတာက္ကဆျဖစ္ခဲ့ၾကတာကို
သမီးတို႕ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ၾကၿပီ။ အရာရာတိုင္းဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုေၾကာင့္
ဒီလိုျဖစ္ဖို႕ မရည္ရြယ္ခဲ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္လာတတ္တာပဲ။
သမီးေရ၊ ဘယ္တံုးကမွ ဒီလိုမရည္ရြယ္ခဲ့ေပမဲ့ မင္းရဲ႕မာမီနဲ႕ ဒက္ဒီတို႕ အေျခအေနေကာင္းကို မထိမ္းသိမ္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒက္ဒီတို႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က ဘာတဲ့လဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕၊  ေခါင္းေအးေအးထားၿပီး အိပ္လိုက္ၾကပါဦး၊ တေန႕ေတာ့ ဒက္ဒီတို႕ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ၾကမွာပါ။ အဲဒီေန႕က်ရင္ ဒါဟာ အိမ္မက္ေတြျဖစ္ကုန္ပါလိမ့္မယ္။

ႏႈတ္ဆိတ္ေနတဲ့ သမီးေလးေရ၊ တိတ္တိတ္ေလး မငိုေၾကြးပါနဲ႕ေတာ့၊
အားလံုးေကာင္းသြားမွာပါကြဲ႕၊
ႏႈတ္ခမ္းေတြ တင္းတင္းေစ့ထားေပးပါ၊
ဒက္ဒီ - မင္းကို ေထြးေပြ႕ဖို႕ ဒီည အေရာက္လာခဲ့မယ္၊
ခုေတာ့ မာမီ မရွိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဒက္ဒီတို႕ မသိၾကဘူးမဟုတ္လား၊
ဒက္ဒီတို႕ရဲ႕ အတြင္းစိတ္မွာ စူးစူးနစ္နစ္ ခံစားေနရတာကိုေတာ့ ဒက္ဒီတို႕ခံစားမိၾကတာပဲ။
ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတဲ့သမီးအလွေလးေရ- ဒက္ဒီ ကတိေပးႏိုင္တယ္ကြဲ႕၊
မာမီ အားလံုးအဆင္ေျပမွာကိုေပါ့။

ဒါ ရီစရာပါပဲ
ျပန္သတိရမိပါေသးရဲ႕ တႏွစ္ကေပါ့၊ ဒက္ဒီ့မွာ ပိုက္ဆံ မရွိဘူး။ ခရစ္စမတ္ကာလဆိုေတာ့ မာမီက ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္ေတြကို သစ္ပင္မွာ သူ႕ဘာသာခ်ိတ္ဆြဲရင္း ဒက္ဒီေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြပါလို႕ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒက္ဒီကေတာ့ တကယ့္ကို ဘာဆိုဘာမွ မ၀ယ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
အဲဒီ ခရစ္စမတ္ကို ဒက္ဒီမေမ့ဘူး၊ ဒက္ဒီ က ေတေလၾကမ္းပိုးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီလို႕ ခံစားေနရၿပီး အဲဒီသစ္ပင္ေရွ႕ တညလံုးထိုင္ငိုေနခဲ့ရတယ္။ ဒက္ဒီ့မွာ အလုပ္ေတာ့ရွိပါရဲ႕၊ အဲဒီအလုပ္က သမီးနဲ႕မာမီ စားဖို႕ဟင္းလ်ာေတြ စားပဲြေပၚတင္ေပးရတဲ့အလုပ္ပဲ မဟုတ္လား၊

အဲဒီအခ်ိန္ ဒက္ဒီတို႕ရဲ႕အိမ္ေတြက မလုံၿခံဳေတာ့ တံခါးေတြရုိက္ခ်ဳိးၿပီး လုယက္မဲ့သူေတြ က်ဴးေက်ာ္လာၾကပါေလေရာ၊ သမီးရဲ႕မာမီက ကရားကို ၀က္ရုပ္စုဗူးလုပ္လို႕ ပိုက္ဆံေတြစုထားတယ္။ အဲဒီပိုက္ဆံေတြဟာ သမီးႀကီးလာရင္ ေကာလိပ္ပို႕မဲ႕ ပိုက္ဆံေတြ၊ ေဒၚလာတစ္ေထာင္ခန္႕ရွိမယ္၊ လူဆိုးေတြက အားလံုးယူသြားၾကတယ္၊ ဒက္ဒီသိပါတယ္။
အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ဟာ မာမီ့ကို စူးစူးနစ္္နစ္ ထိခုိက္သြားခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး မာမီနဲ႕ ဒက္ဒီ ေ၀းကြာဖို႕ စတင္လာခဲ့ၾကတာပါပဲ။ မာမီနဲ႕ ဒက္ဒီတို႕ တခ်ိန္လံုး ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သမီးရဲ႕မာမီက Chalmers က အိပ္ခန္းတစ္ခန္းပဲပါတဲ့ တိုက္ခန္းကို ေျပာင္းေနသလို ဒက္ဒီကလဲ မာမီနဲ႕ေ၀းရာ တျခားတစ္ေနရာဆီ Novora က 8 Mile ဆီ ဒက္ဒီ ထြက္သြားလုိက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဒက္ဒီရဲ႕ CD ကိုယူၿပီး ကယ္လီဖိုးနီးယားကိုသြားတယ္။ Dr.Dre နဲ႕ ေတြ႕ဆံုျဖစ္တယ္။

မာမီနဲ႕သမီး ဒက္ဒီ့ကိုေတြဖို႕လိုက္လာၾကတယ္ဆိုတာဒက္ဒီသိတယ္၊  ဒက္ဒီအလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ဖို႕ရွိတယ္၊ အဲဒီေတာ့ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တဲ့ ဒက္ဒီ့ကို မာမီကစြန္႕ခြာခဲ့တယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သမီး ဒက္ဒီ့ကို TV မွာ ဘြားကနဲျမင္လုိက္ရတယ္မဟုတ္လား၊
မာမီကေတာ့ ဒါကို မႀကိဳက္လွပါဘူး၊ သမီးနဲ႕လိုင္နီကေတာ့ နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေသးဘူး၊
ဒက္ဒီက လိမ့္ေနတဲ့ေဂၚလီတစ္လံုးလိုပဲ၊ မာမီကလဲ ဒက္ဒီနဲ႕ေ၀းကြာေစမယ့္ အေၾကာင္းတရားေတြပဲ စိတ္အာရုံမွာ တခ်ိန္လံုး ေမြးျမဴေနေတာ့တယ္။
သမီးေလး - ဒက္ဒီ တကယ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြယ္၊
ဒက္ဒီ အလုပ္နဲ႕သက္ေသျပဖို႕ ကမ္းလွမ္းလာတဲ့ပထမဆံုးလက္တစ္ဖက္ကို လက္လႊတ္မခံႏိုင္ဘူး၊
ဒက္ဒီလုပ္ခ်င္သမွ် အရာအားလံုးဟာ သမီးေလး ဂုဏ္ယူႏုိင္ဖို႕အတြက္ပါ။
အခုေတာ့ ဗလာဟင္းလင္း အိမ္ထဲမွာထုိင္ရင္း အတိတ္ကို ျပန္သတိရေနဖို႕ပဲရွိေတာ့တယ္။
သမီး ငယ္ငယ္က ပံုေလးေတြၾကည့္ရင္း သမီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ႀကီးျပင္းလာၿပီလဲဆိုတာ ျမင္ခ်င္လွပါၿပီ၊ သမီးတို႕ဟာ ညီအမေတြလိုျဖစ္ေနၾကၿပီလား၊ မွန္းဆၾကည့္လုိက္ပါရေစဦး။

သိပ္လွတဲ့ သမီးငယ္ေလးေရ ဒက္ဒီေရာက္ေနၿပီ၊
လိုင္နီ မင္းကိုလဲ ေျပာခ်င္ပါရဲ႕ ဒက္ဒီ မင္းတို႕အနားေရာက္လာခဲ့ၿပီ ကြဲ႕။
ဒက္ဒီ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့အသံေတြလဲၾကားခ်င္လွပါရဲ႕၊
လက္စြပ္တကြင္းလဲ ပါလာတယ္။
ရႈး- တိတ္တိတ္ေနၾကပါ - မာမီသြားတာ ခဏတာပါ။

ေဟလီ - သမီးသာအလိုရွိမယ္ဆိုရင္ ဒက္ဒီ သမီးအတြက္ ေတးဆိုငွက္ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေလး
၀ယ္ေပးမယ္ကြဲ႕၊
သမီးအတြက္ ကမၻာႀကီးကိုလဲေပးပါမယ္၊
စိန္လက္စြပ္တစ္ကြင္း သမီးအတြက္ ၀ယ္ေပးဦးမယ္၊
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လဲ သမီးအတြက္ ဆိုျပပါရေစဦး၊
သမီးရဲ႕အၿပံဳးကို ျမင္ရဖို႕ ဒက္ဒီ ဘာမဆို လုပ္၀ံ့ပါတယ္။
ေတးဆိုငွက္ေလးက သီခ်င္းမဆိုတတ္ဘူးဆိုရင္-
အဲဒီလက္စြပ္က စိန္ပြင့္ေလး တလက္လက္ေတာက္ပမေနခဲ့ဘူးဆိုရင္-
အဲဒီ ငွက္ေျပာင္ေခ်ာ္ေလးရဲ႕ လည္ဂုတ္ကိုခ်ဳိးပစ္မယ္ကြဲ႕၊
ၿပီးေတာ့ ရတနာဆိုင္ကိုလဲ ျပန္သြားၿပီး ခပ္မြဲမြဲလက္စြပ္ေရာင္းလိုက္တဲ့လူကို
ေရႊခ်ိန္ေတြပဲ တခ်ိန္လံုးမဆန္႕မျပဲ ဆက္ၿပီး၀ါးမ်ဳိေနဖို႕ တစ္ခုခု လုပ္ပစ္ခဲ့မယ္ကြဲ႕။

ဟား ဟား ဒက္ဒီ့ကို လာမညိလုိက္ပါနဲ႕။           ။

Read More

နံရံေဆးျခယ္အႏုပညာ သို႕မဟုတ္ Graffiti Art

(စာအေဟာင္းပါပဲ၊ အေဟာင္းေတြပဲ ျပန္ျပန္ေကာက္တင္ေနရတယ္၊ အသစ္ မေရးႏိုင္ေသးလို႔ပါ)

ဘဲလ္ဂရိတ္ က Graffiti art ေတြအေၾကာင္းေရးပါဦးမယ္၊ အခ်က္အလက္စုလိုက္ဦးမယ္

photo from

လူငယ္ထုရဲ႕ ဂီတနဲ႕ Graffiti

“Graffiti ဟာ စိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ idea ကို skill မပါဘဲ လက္တန္းလုပ္ရေတာ့ မႈတ္ေဆးဘူးကိုင္တာ ကၽြမ္းက်င္ရမယ္။ ‘ျပိဳင္ဘက္’ ဗီစီဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ပထမဆံုး စသံုးခဲ့တယ္။ ဖန္တီးသူကေတာ့ Cyclone အဖြဲ႕သားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ သုတေအး ပါ” လို႕ Hip-Hop သမား တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ `ဘာဘူ´ ကေျပာဖူးပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဂီတအဖြဲ႕အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လူငယ္မ်ားျဖစ္တဲ့အတိုင္း လူငယ္ထုရဲ႕ ဆန္းသစ္တဲ့စိတ္ကူးေတြကို Active Painting အမ်ဳိးအႏြယ္ျဖစ္တဲ့ abstract, expressionism ပန္းခ်ီေရးဟန္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ပံုစံေျပာင္း၊ ခ်ဳံ႕ယူျပီး သရုပ္ေဖာ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ Graffiti Art ဟာ ျမန္မာလူငယ္ထုရဲ႕ အႏုပညာႏွလံုးသားအတြင္း ကိန္း၀ပ္ေနခဲ့ပါျပီ။ အခုအခါ Live Show စင္ျမင့္ေဖ်ာ္ေျဖပဲြတခ်ဳိ႕ရဲ႕ background ေတြမွာ Graffiti Art နဲ႕ stage design ျပင္ဆင္မြမ္းမံလာတာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ Graffiti ဆိုတာ နံရံေတြေပၚမွာ လက္ေဆာ့ျပီး ေရးျခစ္လို္က္တဲ့ ပုံေတြကိုေခၚတာပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဒါဟာ ေခတ္ေပၚအရပ္သံုးစကားျဖစ္ျပီး တစ္ကမၻာလံုးမွာရွိေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ျခံဳငုံသိရွိႏိုင္ျခင္းလို႕လည္း အဓိပၸါယ္တြင္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ေတြနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္စိန္ေခၚရာမွာ မိမိရဲ႕ အမည္ကို လူသိမ်ားေအာင္ နံရံမ်ား၊ ကားမ်ား၊ ရထားမ်ား၊ မိမိတို႕ရဲ႕ အသံုးအေဆာင္၊ ဦးထုပ္အကႌ်မ်ားမွာ ေဆးဘူးနဲ႕ျဖန္းပက္ျပီး ဒီဇိုင္းဆင္ ဖန္တီးရာကေန Graffiti Art ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္လို႕ မွတ္သားသိရွိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ `ဘာဘူ´ ဆိုတဲ့ ဂီတသမားလူငယ္ေလးက သူ႕ရဲ႕ `ျပိဳင္ဘက္´ ဗီစီဒီမွာ Graffiti Art ကို အသံုးျပဳလိုက္တာဟာ တနည္းအားျဖင့္ သူ႕ရဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္စိန္ေခၚမႈ ဂီတစြမ္းပကားကို ဖြင့္ထုတ္လိုက္တဲ့ သေဘာလည္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အစဦးပိုင္း Graffiti

Graffiti Art လို႕ အမည္ရတဲ့ မႈတ္ေဆးဘူးေတြနဲ႕ လက္တန္းပံုေဖာ္ရတဲ့ အႏုပညာတစ္ရပ္ဟာ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္

၀န္းက်င္ေလာက္က New York မွာ စတင္ေခတ္စားလာတဲ့ အႏုပညာပဲျဖစ္ပါတယ္။ မိမိ၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ က်ယ္ေျပာတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြရယ္ မိမိစိတ္အတြင္းက ခံစားမႈအစုစုရယ္ကို ေပါင္းစပ္ၿပီး သီးျခားအႏုပညာလက္ရာတစ္ခုအျဖစ္ ခ်ဳံ႕ယူ၊ ပံုေျပာင္းယူလိုက္တဲ့အခါ Graffiti Art ရယ္လို႕ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေခတ္ျပိဳင္ပန္းခ်ီရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈရွိေပမယ့္ ဖန္တီးသူေတြရဲ႕ အိုင္ဒီယာဆန္းသစ္မႈ၊ မႈတ္ေဆးဘူးကိုင္တြယ္ရာမွာ ကၽြမ္းက်င္ပါးနပ္မႈ စတာေတြေၾကာင့္ သီးျခားအႏုပညာအမည္နာမတစ္ခုနဲ႕ ယေန႕ထိေရရွည္ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၁ ခုႏွစ္မွာ The New York Times သတင္းစာကေန စိတ္၀င္တစားေမးျမန္းေဖာ္ျပရတဲ့အထိ ေဆးျခယ္မႈ အႏုပညာမွာ စိတ္ကူးေကာင္း၊ ကၽြမ္းက်င္လွတဲ့ Graffiti Art ရဲ႕ ေခတ္ဦးအႏုပညာရွင္ကေတာ့ Taki 183 ပါ။ အမည္ရင္း Demetrius ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလး Taki 183 ဟာ ေျမေအာက္ရထားလမ္းေတြရဲ႕ နံရံေတြမွာ ေဆးေရာင္စံုျခယ္ေနခဲ့ျခင္းျဖင့္ သူ႕ရဲ႕အႏုပညာ အစပ်ဳိးခဲ့ပါတယ္။ Taki နဲ႕ ေခတ္ျပိဳင္ နာမည္ေက်ာ္သူေတြကေတာ့ Joe 136, Barbara 62, Eel 159, Ank 135 နဲ႕ Eva 62 တို႕ပါပဲ။ “ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ နာမည္၊ လက္မွတ္နဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ပုံသ႑ာန္ ဆန္းဆန္းျပားျပား၊ ေဆးေရာင္လွလွေတြနဲ႕ ေဆးျခယ္မႈန္းတဲ့ကိစၥဟာ နည္းစနစ္ေတြနဲ႕ အတိအက် ေရးဆြဲရျခင္းမဟုတ္လို႕ လြယ္ကူလိမ့္မယ္လို႕ ထင္ျမင္စရာရွိေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ထင္သေလာက္ မလြယ္ပါဘူး။ Graffiti Art ဟာ ဘယ္အႏုပညာေလာကမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လ်င္ျမန္ထိေရာက္စြာ ဖြဲ႕ႏဲြဲ႕ျပီး၊ လူသိမ်ား ေက်ာ္ၾကားေစတဲ့အတြက္ အႏုပညာေလာကသားေတြ အထူးသျဖင့္ လူငယ္အမ်ားစုက ဒီ Art ကုိ အင္မတန္ သေဘာက်လာခဲ့တာဗ်” ဒါကေတာ့ The New York Times သတင္းစာပါ အင္တာဗ်ဳး ေဆာင္းပါးထဲက ဖန္တီးရွင္ Taki 183 ရဲ႕ စကားေတြပါ။

၁၉၇၈ ခုႏွစ္မွာ Lee Quinones ဟာ သူ႕ရဲ႕ အနီး၀န္းက်င္ တစ္၀ိုက္မွာ ျခယ္မႈန္းေရးဆြဲေနခဲ့ရာက ဘရြတ္ကလင္းတံတား (Brooklym Bridge) အနီးတ၀ိုက္မွာလည္း စိတ္တိုင္းက် ျခယ္မႈန္းေနခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ Baseball ကစားကြင္းရဲ႕နံရံေတြမွာလည္း ညစဥ္ မအိပ္မေနေရးဆြဲေနခဲ့ပါတယ္။ Graffiti Art ကို ၀ါသနာထံုသူ Fab 5 Freddy ကလည္း Village Voice သတင္းစာမွာ ‘အသြင္ေျပာင္းေရးဆြဲမႈ အႏုပညာ’ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ Graffiti Art အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ပါတယ္။ သူတို႕ႏွစ္ဦးရဲ႕ အားထုတ္မႈကို သိရွိသြားတဲ့ ေရာမၿမိဳ႕ Medusa ျပတိုက္ပိုင္ရွင္ Claudio Brunt ဟာ Lee နဲက Fred တို႕ရဲ႕ လက္ရာေတြကို သူ႕ရဲ႕ ျပခန္းမွာ ပထမဆံုး ျပသေစခဲ့တယ္။ အဲဒီလို အႏုပညာတစ္ရပ္အသြင္ ခ်ီးျမွင့္ျပသလိုက္တဲ့အတြက္ ဒီ Graffiti Art ဟာ ျပည္သူလူထုၾကားမွာ ပိုမိုထင္ရွားလာခဲ့ပါတယ္။ Graffiti ဟာ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနရာလြတ္ ရွားပါးလာျခင္း အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ေရွးရိုး ေရးစဥ္ေရးနည္းကေန အနည္းငယ္ေသြဖည္ျပီး ေငြေၾကးပိုမို ျဖဳန္းတီးရတဲ့ အႏုပညာအသြင္ ဖန္တီးရဖို႕ အေၾကာင္းဖန္လာပါတယ္။ အမွတ္တံဆိပ္စာလံုးေတြကို ပိုမိုေပၚလြင္ေအာင္ outline ခပ္ထူထူနဲ႕ ေဆးမ်ားမ်ားသံုးျပီး ဆန္းသစ္ျခယ္မႈန္းခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီ Graffiti ပံုစံသစ္ကို ‘Piece’ လို႕ ကင္ပြန္းတပ္ၾကျပန္ပါတယ္။

၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွာ အေကာင္းဆံုး Garaffiti Art ျခယ္မႈန္းႏူိင္သူကို The New York Times သတင္းစာကေန ေလွ်ာက္လႊာေခၚယူ ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဒီၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ ရလာဒ္ကေတာ့ စိတ္ကူးဆန္းျပားတဲ့ Graffiti အႏုပညာရွင္ေတြ မ်ားျပားစြာ ေပၚထြန္းလာျခင္းပါပဲ။ Graffiti Art ဟာ တျဖည္းျဖည္း ပ်႕ံႏွံ႕လာျပီး ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ရထားတစ္စင္းလံုးကို ေဆးျခယ္ခဲ့သူေတြျဖစ္တဲ့ Caine 1 နဲ႕ Fabulous Five အဖြဲ႕တို႕ဟာ နာမည္ေက်ာ္ နံရံေဆးမႈန္းပညာရွင္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ Graffiti Art ကို ရူးသြပ္လာခဲ့ၾကတဲ့ လူငယ္ေတြက သူတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဒီဇိုင္း အသစ္အဆန္းေတြနဲ႕ ဖန္တီးျခယ္မႈန္းနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႕ အမည္စာလံုးမ်ား တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ပူးကပ္ျခယ္မႈန္းရာမွာ Fullstop (.) နဲ႕ Comma(,) ေတြ ပါ၀င္လာမႈေၾကာင့္ အခက္အခဲ အဆင္မေျပမႈေတြ ၾကံဳၾကရျပန္ပါတယ္။ ဖန္တီးရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Phase 2 ဟာ သူ႕ရဲ႕ လက္ရာေတြမွာ (.) နဲ႕ (,) ေတြအစား arrow ကဲ့သို႕ ဂရပ္ဖစ္ပံုသ႑ာန္မ်ားနဲ႕ ထည့္သြင္းျခယ္မႈန္းျခင္းအားျဖင့္ စာလံုးေတြ ရွည္လ်ားေအာင္ေရးဖို႕ မလိုေတာ့ဘဲ အလြယ္တကူ နားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္တယ္လို႕ ယူဆခဲ့ၾကၿပီး အဲဒီနည္းလမ္းအသစ္ကိုေတာ့ Wild Style လို႕ အမည္တြင္ေစခဲ့ပါတယ္။ Graffiti Art ကုိ Style အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ဖန္တီးျခယ္မႈန္းရာမွာ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ေခတ္ဦးလူငယ္ေတြကေတာ Hondo, Dead Leg နဲ႕ Phase 2 တို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ေခတ္လြန္ Graffiti

၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ ဒတ္ခ်္လူမ်ဳိး ပန္းခ်ီကား စုေဆာင္း၊ ေရာင္း၀ယ္သူတစ္ဦးဟာ New York ကိုေရာက္ရွိလာျပီး အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ Graffiti Art ေဆးျခယ္မႈန္းသူ လူငယ္မ်ားကို ရွာေဖြစုစည္းခဲ့တယ္။ သူ႕ရဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ Graffiti Art ဆိုတဲ့ လူငယ္ထုအတြင္းမွာ ေရပန္းစားေနတဲ့ အႏုပညာတစ္ရပ္ကို ျပည္သူလူထုအတြင္း အရွိန္အဟုန္ၾကီးစြာ ပ်ံ႕ႏွ႕ံေစဖို႕ပါပဲ။ ဥေရာပ ေစ်းကြက္အတြင္း ခင္းက်င္းခ်ျပမယ္လို႕လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ Fashion Moda, The Mudd Club, The New Wave Show နဲ႕ The Sun Gallery တို႕မွာ က်င္းပ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ျပပြဲေတြမွာ ပါ၀င္ျခယ္မႈန္းျပသခဲ့တဲ့ Graffiti ဖန္တီးရွင္မ်ားကေတာ့ Dondi, Crash, Ramellzee, Zephyr, Futura 2000, Quik, Lady Pink, Seen, Blade နဲ႕ Bil Blast တို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူငယ္ေလးေတြကို စုစည္းျပီး Museum Boymans Van Beuningen မွာ Graffiti Art လက္ရာသက္သက္ျပပြဲ က်င္းပခဲ့ရာမွာ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရရွိခဲ့တယ္။

“Graffiti Art” ဟာ ပန္းခ်ီမဟုတ္ပါဘူး၊ အရူးအႏွမ္းလူငယ္ေလးေတြရဲ႕ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ လက္ရာေတြပဲဗ်ာ” လို႕ ခ်ဳိးခ်ဳိးဖဲ့ဖဲ့ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုဖူးတဲ့ ပန္းခ်ီေ၀ဖန္ေရးသမားေတြဟာ အဲဒီျပပြဲကို ၾကည့္ရႈအျပီးမွာေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ ပါးစပ္ေတြ ေဟာင္းေလာင္းပြင့္က်သြားတဲ့အထိ ရင္သပ္ရႈေမာျဖစ္သြားခဲ့ၾကတယ္။ ပန္းခ်ီကား ၀ယ္ယူစုေဆာင္းသူေတြဆီကလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ အံ့ဘနန္းညံစီလာပါတယ္။ Graffiti Art ဟာ ခုဆိုရင္ ပန္းခ်ီကားေလာကမွာ နံရံ ေဆးျခယ္အႏုပညာအျဖစ္ ေနရာတစ္ေနရာခိုင္ခုိင္မာမာ ရရွိခဲ့ပါျပီ။ ေနရာရလာတာနဲ႕အမွ် Graffiti Art ပညာရွင္မ်ားဟာလည္း အုပ္စုႏွစ္စု ကြဲထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ပထမအုပ္စုကေတာ့ အႏုပညာစစ္စစ္ကို နည္းပညာပိုင္းေတြနဲ႕ ဆက္စပ္ျပီး တီထြင္ေရးျခယ္ ဖန္တီးလိုသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ဟာ သူတို႕ရဲ႕ Artwork ေတြကို ေစ်းကြက္ရွာ ေရာင္းခ်ႏိုင္ဖို႕ အခါအခြင့္ေမွ်ာ္ကိုးေနၾကသူမ်ားျဖစ္ျပီး အဲဒီလို ေစ်းကြက္၀င္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသူပညာရွင္မ်ားအျဖစ္ မိမိကိုယ္မိမိ လက္မေထာင္ ၀င့္ၾကြားလိုသူမ်ားလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယအုပ္စုကေတာ့ နည္းပညာအသစ္နဲ႕ ေစ်းကြက္၀င္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈကို စိတ္မ၀င္စားဘဲ နံရံေတြေပၚမွာ ေရွးနည္းေဟာင္းအတိုင္း ေဆးျခယ္မႈန္းဖို႕ အျမဲတေစ ခ်ဥ္းကပ္ အားထုတ္ေနၾကသူမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ဟာ သူတို႕ရဲ႕ Artwork ေတြကို ေစ်းကြက္တင္ေရာင္းခ်ဖို႕၊ ျပတိုက္ေတြမွာ ခမ္းနားစြာခင္းက်င္းျပသဖို႕ ဘာဆိုဘာမွ စိတ္မ၀င္စားၾကပါဘူး။

ဒါကိုပဲ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ၀ိညာဥ္ႏွလံုးသားနဲ႕ ထာ၀ရနီးစပ္မႈရွိေနမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာစစ္စစ္ နံရံေဆးျခယ္ အႏုပညာပဲျဖစ္တယ္လို႕ သတ္မွတ္ၾကေလမလား။

အနာဂတ္ Graffiti Art

ျမန္မာျပည္က လူငယ္ဂီတအဖြဲ႕ေတြဟာ အခုအခါသူတို႕ရဲ႕ ဗီစီဒီေတြမွာ Graffiti Art မ်ား ထည့္သြင္းရိုက္ကူးဖို႕ အားသန္ေနၾကတာေၾကာင့္ မႈတ္ေဆးဘူးသံုး၍ ပန္းခ်ီေရးဆြဲမႈ ကၽြမ္းက်င္သူဖန္တီးရွင္မ်ား ေစ်းကြက္ပိုမိုရရွိလာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဂီတစင္ျမင့္ပြဲေတြရဲ႕ Stage Decoration ေတြမွာ လူငယ္မ်ားရဲ႕ Graffiti Artwork မ်ားက ေစ်းကြက္ေ၀စု သိမ္းယူလာဖြယ္ရွိေၾကာင္း ေစ်းကြက္ကြ်မ္းက်င္သူ ေတးထုတ္လုပ္ေရးတာ၀န္ခံတစ္ဦးက သံုးသပ္ေျပာဆိုတယ္လို႕ သိရွိရပါတယ္။

Ref: Internet, 2005 April Living Color Magazine

 ၿဖိဳးၿဖိဳး

ပန္အႏုပညာမဂၢဇင္း၊

အမွတ္ ၁၁ ၊ ၂၀၀၅ ဇူလိုင္လ

Read More

မိသားစုဆိုတာ ဘုရားေက်ာင္းေလးတစ္ခုပါ

မိသားစုဆိုတာဘုရားေက်ာင္းေလးတစ္ခုပါ လို႔ ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ ဆားဘီးယန္းေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ပါဗလဲ ဟာ ထာ၀ရဘုရားရဲ႔ အိမ္ေတာ္မွာ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔က အိပ္စက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္က လူေတြၾကားထဲ ထင္ထင္ေပၚေပၚသြားလာခဲ့ဖူးျခင္းမရွိတဲ့ ပါဗလဲ ရဲ႔ စ်ာပနအခမ္းအနား မွာ ပါဗလဲကိုရိုေသခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ လူေပါင္း ၆သိန္းေက်ာ္လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ၃ ရက္ၾကာျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ စ်ာပန အခမ္အနားမွာ ဆားဘီးယား၊ မြန္တန္နီဂရိုး၊ ေဘာစ့္စနီးယား ဟာဇီဂိုးဗီးနား၊ ခရိုးေအးရွား၊ နဲ႔ အနီးပါတ္၀န္းက်င္ႏိုင္ငံဆီက ပါဗလဲကိုခ်စ္တဲ့၊ ပါဗလဲက အျမဲခ်စ္ခင္ခဲ့တဲ့ သူေတြ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို စုရုံးေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ပါဗလဲ ဟာ ဘာသာေရးအသိအျမင္ၾကြယ္၀သူ၊ သနားၾကင္နာမႈအျပည့္ရွိသူ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိုလားသူ၊ ေအးေဆးတည္ျငိမ္စြာေနထိုင္တတ္ၿပီး ပြင့္လင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအသိအျမင္ရွိသူျဖစ္တယ္ လို႔ စာေစာင္အသီးသီး ကေရးသားခဲ့ၾကတယ္၊ ဘဲလ္ဂရိတ္သတင္းဌာနေတြမွာလဲ ပါဗလဲ ရဲ ဘ၀၊ ပါဗလဲ ရဲ႔ အယူအဆ၊ သေဘာတရား စကားလံုးေတြကို တခ်ိန္လံုးလႊင့္ထုတ္ျပသခဲ့ၾကတယ္။ ကေလးငယ္ေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္သူျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႔ သနားၾကင္နာမႈကို အျမဲျပသေလ့ရွိတယ္၊ ကိုဆိုဗိုျပည္တြင္းစစ္ပြဲအတြင္း ဘုန္းၾကီးေတြကို သရဲတေစၥေတြအလား ေျပာင္ေလွာင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ၊ ကိုဆိုဗိုကုိေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ ပါဗလဲဟာလဲ ကေလးငယ္ေတြရဲ႔ ေျပာင္ေလွာင္မႈ၊ လူၾကီးေတြရဲ႔ မလိုမုန္းထားရန္လိုမႈေတြကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္၊ တည္ျငိမ္ေအးေဆးစြာ လက္ခံခဲ့တယ္၊ ကေလးငယ္ေတြရဲ႔ေျပာင္ေလွာင္မႈကို သၾကားလံုးေတြေပးေ၀ရင္း တခဏတာျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေစခဲ့တယ္။ ကေလးငယ္ေတြ ျငိမ္သက္ေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္း အျဖဴေရာင္ကေလးငယ္ေတြကိုၾကည့္ရင္း သူ အင္မတန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့တယ္။ လူၾကီးေတြရဲ႔ အမုန္းတရား၊ တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးလိုတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ္ေတြကို ျငိမ္ခ်မ္းေအးေဆးသြားေစလိုခဲ့တယ္။ ဘဲလ္ကန္လူမ်ဳိးစုစစ္ပြဲေတြအတြင္းနဲ႔ အသက္ရွင္ေနစဥ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တတ္စြမ္းသေလာက္ၾကိဳးပမ္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးဂြ်န္ေပါလ္ကို ေတြ႔ဆံုသြားလိုတဲ့ဆႏၵအျမဲရွိေနခဲ့ေပမဲ့ တသီးတျခားေနလိုတဲ့ ေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဘုန္းၾကီးေတြရဲ႔ အယူအဆေၾကာင့္ သူ႔ရဲ ဆႏၵ မျပည့္ခဲ့ရွာပါဘူး၊ ပါဗလဲငယ္ရြယ္စဥ္ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုမွာ ဧည့္သည္အျဖစ္ေရာက္ရွိစဥ္က ေခတၱေနထိုင္ခဲ့တဲ့အခန္းတြင္း မီးလံုးကိုျဖဳတ္ကာ သူ ယူေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဗို႔အားအလြန္နည္းပါးတဲ့ မီးသီးကို ေျပာင္းလဲတပ္လို႔ မိမိအတြက္၀န္ကို တတ္စြမ္းသမွ်ေခြ်တာေစခဲ့သူမ်ဳိး ျဖစ္တယ္၊

စိတ္ႏွလံုးႏူးညံ့သူ၊ ၀ိညာဥ္ေတာ္ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းသူ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲ ကို ေလးစားခ်စ္ခင္မိတာေၾကာင့္ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္တိုအတြင္း လက္လမ္းမွီသေလာက္ရွာေဖြ၊ ေမးျမန္းေရးသားလိုက္ရတာေၾကာင့္ လိုအပ္တာေတြရွိေနဦးမယ္ဆိုတာ ၾကိဳတင္၀န္ခံထားပါရေစ၊ ပါဗလဲရဲ႔ စကားေတြ၊ ပါဗလဲကိုခ်စ္ခင္တဲ့ သိကၡာေတာ္ရဆရာ၊ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေတြရဲ႔ ေျပာစကားေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနပါေသးတယ္၊ မီဒီယာေတြက ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတဲ့ ပါဗလဲရဲ႔ဘ၀ဇတ္ေၾကာင္း၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ၾကိဳးပမ္းမႈေတြ အကုန္မေဖာ္ျပႏိုင္လိုက္ပါဘူး၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြအတြက္ ဒီပိုစ့္ကို ေရးသားသူရဲ႔ တာ၀န္သာျဖစ္ပါတယ္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုတည္ေဆာက္သူ ေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲ(Patriarch Pavle)ရဲ႔ ငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀

ေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲ ရဲ႔ အမည္ရင္းက ေဂါ့ရ္ေကာစေတာရ္ခ်ဲဗစ္ခ်္(Gojko Stojčević) ျဖစ္ၿပီး ဒီေန႔ ခရိုေအးရွားႏိုင္ငံျဖစ္ေနတဲ့ ဒြန္ရီမီဟိုလ္ရက္စ္(Donji Miholjac)အနီး ကူခ်န္စီ(kućanci) ၿမိဳ႔ေလးမွာ ၁၉၁၄ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႔က ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ငယ္ငယ္တည္းက မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ေ၀းကြာခဲ့ၿပီး အေဒၚကေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ဆာရာေရဗိုၿမိဳ႔၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရးတကၠသိုလ္မွာ ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးအတြင္း ဆားဘီးယားႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း အေနာက္မိုရာဗာျမစ္ (West Morava) ေဒသက ေတာင္ၾကားေလးမွာရွိတဲ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာၿမိဳ႔က Holy Trinity ဘုရားေက်ာင္းမွာသြာေရာက္ခိုလႈံေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ၾကီးအၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားအျဖစ္လဲလုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၄ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါျဖစ္ပြားလာခဲ့ၿပီး ဗူရန္န္(Vujan)ဘုရားေက်ာင္းရွိ Saint ရုပ္ကလာဂ္ ေရွ႕မွာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ဘုရားသခင္ထံ ေန႔စဥ္ဆုေတာင္းၿပီး  ေရာဂါကိုကုသခဲ့တယ္၊ အဲဒီေခတ္က ကပ္ေရာဂါလိုျဖစ္ေနတဲ့ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းခဲ့ပါတယ္၊ ၁၉၄၆မွာေတာ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာက ဘလာဂိုဗဲရွတန္းရဲဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သိကၡာေတာ္ခံယူခဲ့တယ္။ ဘုန္းၾကီးအမည္က ပါဗလဲ(Pavle) အဂၤလိပ္အမည္ Paul ပါ။ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အရ ဘုန္းၾကီး hierodeacon ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ (လက္ထပ္ျခင္းမရွိ၊ ၀တ္ရုံေတာ္ အနက္၀တ္ ဘုန္းၾကီး(monk) ပါ၊ hierodeacon နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အကုန္နားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူး၊ ေလ့လာဆဲမို႔ လြဲမွားတာရွိရင္နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္)၊ ၁၉၄၉-၁၉၅၅ ခုႏွစ္အတြင္း ရာခ်ာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေက်ာင္းထိုင္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္(Bishop)ေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၅၇မွာ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၅၅နဲ႔ ၁၉၅၇ခုႏွစ္မွာ ဂရိႏိုင္ငံ၊ ေအသင္ၿမိဳ႕မွာ ဘြဲ႔လြန္ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္၊ ဂရိက ျပန္လာၿပီးတဲ့အခါ ကိုဆိုဗိုေဒသအားလံုးအပါအ၀င္ ရာစ့္နဲ႔ ပရီဇ့္ရန္း (Ras and Prizren)ေဒသေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္(Patriarch) မျဖစ္ခင္ ၃၃ႏွစ္ၾကာ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ငယ္ငယ္တည္းက မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ေ၀းကြာခဲ့ၿပီး အေဒၚကေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ဆာရာေရဗိုၿမိဳ႔၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရးတကၠသိုလ္မွာ ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးအတြင္း ဆားဘီးယားႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း အေနာက္မိုရာဗာျမစ္ (West Morava) ေဒသက ေတာင္ၾကားေလးမွာရွိတဲ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာၿမိဳ႔က Holy Trinity ဘုရားေက်ာင္းမွာသြာေရာက္ခိုလႈံေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ၾကီးအၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားအျဖစ္လဲလုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၄ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါျဖစ္ပြားလာခဲ့ၿပီး ဗူရန္န္(Vujan)ဘုရားေက်ာင္းရွိ Saint ရုပ္ကလာဂ္ ေရွ႕မွာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ဘုရားသခင္ထံ ေန႔စဥ္ဆုေတာင္းၿပီး  ေရာဂါကိုကုသခဲ့တယ္၊ အဲဒီေခတ္က ကပ္ေရာဂါလိုျဖစ္ေနတဲ့ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းခဲ့ပါတယ္၊ ၁၉၄၆မွာေတာ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာက ဘလာဂိုဗဲရွတန္းရဲဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သိကၡာေတာ္ခံယူခဲ့တယ္။ ဘုန္းၾကီးအမည္က ပါဗလဲ(Pavle) အဂၤလိပ္အမည္ Paul ပါ။ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အရ ဘုန္းၾကီး hierodeacon ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ (လက္ထပ္ျခင္းမရွိ၊ ၀တ္ရုံေတာ္ အနက္၀တ္ ဘုန္းၾကီး(monk) ပါ၊ hierodeacon နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အကုန္နားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူး၊ ေလ့လာဆဲမို႔ လြဲမွားတာရွိရင္နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္)၊ ၁၉၄၉-၁၉၅၅ ခုႏွစ္အတြင္း ရာခ်ာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေက်ာင္းထိုင္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္(Bishop)ေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၅၇မွာ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၅၅နဲ႔ ၁၉၅၇ခုႏွစ္မွာ ဂရိႏိုင္ငံ၊ ေအသင္ၿမိဳ႕မွာ ဘြဲ႔လြန္ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္၊ ဂရိက ျပန္လာၿပီးတဲ့အခါ ကိုဆိုဗိုေဒသအားလံုးအပါအ၀င္ ရာစ့္နဲ႔ ပရီဇ့္ရန္း (Ras and Prizren)ေဒသေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္(Patriarch) မျဖစ္ခင္ ၃၃ႏွစ္ၾကာ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ 

ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္အျဖစ္

ရာစ့္နဲ႔ ပရီဇ့္ရန္း (Ras and Prizren)ေဒသေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္အျဖစ္တာ၀န္ယူစဥ္ ဘုရားေက်ာင္းအသစ္ေပါင္းမ်ားစြာတည္ေဆာက္ဖို႔၊ ဘုရားေက်ာင္းေဟာင္းေတြျပဳျပင္မြမ္းမံဖို႔ ကူညီခဲ့တယ္၊ သူ႔ရ႔ဲ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူေတြနဲ႔ေတြ႔ဆုံဖို႔ ခရီးေတြသြားလာခဲ့တယ္၊ စာေတြေရးသားခဲ့ပါတယ္၊ ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ က်မ္းစာသင္ၾကားေပးခဲ့တယ္၊ ကိုဆိုဗိုမွာ ၃၃ႏွစ္ၾကာေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀မွာ Patriarch of Serbia အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတယ္။ ၁၉၉၀ ဒီဇင္ဘာ၂ရက္ေန႔က စၿပီး ဘဲလ္ဂရိတ္ St.Michael's Cathedral ဘုရားေက်ာင္းမွာေက်ာင္းထိုင္ခဲ့တယ္၊ ပါဗလဲရဲ႔ မာန္မာနကင္းၿပီး စိတ္သေဘာထားႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းမႈဟာ သူ႔ရဲ႕ အထင္ရွားဆံုး ဂုဏ္ျဒပ္ပါပဲ၊ ဆားဘီးယန္းေအာ္သိုေဒါ့စ္ဘုရားေက်ာင္းက ဘုန္းၾကီးေတြမွာ အဆင့္ျမင့္ကားေတြရွိေနၾကေပမဲ့ ပါဗလဲ မွာေတာ့မရွိပါဘူး၊ 'လမ္းေလွ်ာက္သူေတာ္စင္'လို႔နာမည္ၾကီးပါတယ္၊ စစ္ပြဲေတြအတြင္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။

စ်ာပန အခမ္းအနား

အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္က လူေတြၾကားထဲ ထင္ထင္ေပၚေပၚသြားလာခဲ့ဖူးျခင္းမရွိတဲ့ ပါဗလဲ ရဲ႔ စ်ာပနအခမ္းအနားမွာ ပါဗလဲကိုရိုေသခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ လူေပါင္း ၆သိန္းေက်ာ္လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ၃ ရက္ၾကာျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ စ်ာပန အခမ္အနားမွာ ဆားဘီးယား၊ မြန္တန္နီဂရိုး၊ ေဘာစ့္စနီးယား ဟာဇီဂိုးဗီးနား၊ ခရိုးေအးရွား၊ နဲ႔ အနီးပါတ္၀န္းက်င္ႏိုင္ငံဆီက ပါဗလဲကိုခ်စ္တဲ့၊ ပါဗလဲက အျမဲခ်စ္ခင္ခဲ့တဲ့ သူေတြ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို စုရုံးေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘဲလ္ဂရိတ္လမ္းေတြေပၚမွာလူေတြ ျပည့္သိပ္ေနခဲ့ပါတယ္၊

စိန္႔ဆာဗာဘုရားေက်ာင္းေရွ႕ ရင္ျပင္မွာ ရုပ္ကလာပ္ကို ေခတၱရပ္နားၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့ၾကတယ္၊ ရိုေမနီးယား၊ ဂရိစ္  ဂိုဏ္းအုပ္ဘုန္းၾကီး ေတြက ဘာသာစကား ရိုေမနီးယား၊ ဂရိစ္ဘာသာေတြနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ့ၾကတယ္၊ စ်ာပနာအခမ္းအနားကိုတက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဆားဘီးယားသမၼတ ေဘာရစ္တာဒစ္ က ပါဗလဲ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့စကား "ေမတၱာဂရုဏာတရားျပည့္၀ၾကဖို႔၊ မေကာင္းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ္ပူးကပ္ေနတဲ့ သူမ်ားရဲ႔ ရန္လိုတိုက္ခိုက္မႈေတြကို လက္တုန္႔ျပန္ျခင္း ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳလုပ္ၾကဖို႔" ကို ျပန္လည္ခ်ီးေျမာက္ေျပာဆိုခဲ့တယ္။

သမၼတတာဒစ္က အခုလို ေျပာၾကားခဲ့တယ္။  "ၾကီးျမတ္လွတဲ့ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲရဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ကိုကြ်န္ေတာ္ ျပန္လည္ခ်ီးမြန္း ေဖာ္ျပသလို ပါဗလဲရဲ႔ ေမတၱာေတာ္ၾကီးမားလွတဲ့ ေလးနက္တည္ၾကည္တဲ့စကားလံုးေတြ တည္ရွိေနၿပီးသား ဆားဘီးယန္းႏိုင္ငံသားေတြရဲ႔ သေဘာထားကိုလဲ အားလံုးကို မွ်ေ၀ေပးလိုက္တာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္"လို႔ဆိုတယ္။

စိန္႔ဆာဗာဘုရားေက်ာင္းကို တပတ္လွည့္လည္ၾကတယ္၊ ေခါင္းေလာင္းသံေအးေအး တခ်ိန္လံုးတီးေနခဲ့ပါတယ္၊ ဘုရားေက်ာင္း၀တ္ျပဳအဖြဲ႔ကလဲ ခ်ဳိေအးလွတဲ့ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းတဲ့ သီခ်င္းေတြရြတ္ဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ရင္ျပင္မွာ တပတ္လွည့္လည္ၿပီးတဲ့အခါ ရုပ္ကလာပ္ကို ၿမိဳ႔ထဲ လမ္းမတေလွ်ာက္ သယ္ေဆာင္ရင္း ပါဗလဲရဲ႔ ဆႏၵအတိုင္း ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕စြန္နားက ရာကိုဗစ္ဆာဘုရားေက်ာင္းမွာ ျမဳပ္ႏွံခဲ့ပါတယ္။

ပါဗလဲရဲ႔ စကားမ်ား

“စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားနည္းသူေတြဟာ ခက္ခဲ့ၾကမ္းတမ္းတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြရဲ႔ တိုက္ခိုက္မႈက လြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ ၾကံ့ၾကံ့ခံဖို႔ ခံႏိုင္ရည္မရွိၾကဘူး၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားၾကီးသူေတြကေတာ့ အမွန္တရားကို ဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ရုန္းကန္ႏိုင္ၾကတယ္”

“မေကာင္းဆိုး၀ါးဆန္တဲ့လူသားေတြကိုကာကြယ္သင့္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ပိုၿပီးဂရုစိုက္ရမွာက ကိုယ္တိုင္းမေကာင္းဆိုး၀ါးဆန္တဲ့သူ ျဖစ္မသြားဖို႔ပါပဲ”

“ဒီကမၻာၾကီးမွာ မုသား၊ တရားမဲ့မႈ နဲ႔ အမုန္းတရားေတြ ပမာဏအမ်ားၾကီးရွိေစဦးေတာ့ အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ကေတာ့ စြမ္းအားပိုၾကီးမားပါတယ္ ”

“ရန္သူေတြျဖစ္ေနပါေစ၊ သင္ ဘုရားသခင္ဆီမွာ သူတို႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါ၊ သူတို႔ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ေနသလဲဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္သိျမင္လာေစဖို႔ ဆုေတာင္းေပးပါ”

“တျခားသူေတြဆီကလာတဲ့မေကာင္းဆိုး၀ါးဟာ သင့္ရဲ႔အတြင္းသ႑န္မွာ ခုိကပ္ေနတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးေလာက္ကုသရမခက္ပါဘူး”

“ဘယ္သူ႔ကိုမွ တရားစီရင္မေနပါနဲ႔၊ နားလည္ဖို႔သာ ၾကိဳးစားၾကည့္ပါ”

“ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘုရားသခင္နဲ႔ေ၀းကြာေနရင္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔အခ်င္းခ်င္းလဲ ေ၀းကြားေနၾကမွာပါပဲ”

“ကြ်န္ေတာ္ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံကို စစ္ပဲြအတြင္း မပ်က္သုဥ္းဖို႔ ဆာ့ဘ္ေတြကို ဦးေဆာင္ၾကဖို႔ေျပာခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံၾကီးကို မပ်က္ဆီးရေလေအာင္ထိမ္းသိမ္းဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈေတြ လိုအပ္မယ္ဆို၊ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံေပ်ာက္သြားေစဦးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျငင္းပါမယ္၊ ဆားဘီးယားေဒသေသးေသးေလး ကာကြယ္ဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈေတြလိုအပ္မယ္ဆို၊ ဒီဆားဘီးယားေဒသေသးေသးေလးအတြက္ပဲျဖစ္ပေစ၊ ကြ်န္ေတာ္ထပ္ၿပီး ျငင္းဆန္ပါဦးမယ္၊ ဆာ့ဘ္တစ္ဦးခ်င္းဆီမွာ ကိုယ္တိုင္ကာကြယ္ဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈလိုအပ္ေနဦးမယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားပါေစ၊ ကြ်န္ေတာ္ ဒါကို ထပ္ၿပီး ျငင္းဆန္ရပါဦးမယ္”

ပါဗလဲ ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ား

Monograph on the monastery of Devic (၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေ၀ခဲ့)

To be clearer to us some questions of our faith (၁၉၉၈ ခုႏွစ္)

Prayers and requests (၁၉၉၈ခုႏွစ္)

ပါဗလဲ ရဲ႔ အေလ့အထ

တီဗီ၊ ေရဒီယိုအသံုးမျပဳပါဘူး၊ သတင္းစာဖတ္ေလ့ရွိတယ္၊ အိမ္သံုးပစၥည္းေတြကိုယ္တိုင္ ျပင္ဆင္အသံုးျပဳတယ္၊ ရႈးဖိနပ္၊ မွန္ခ်ပ္၊ တံခါး စတဲ့ အသံုးအေဆာင္ေတြကအစ တကိုယ္ေရသံုးပစၥည္းေတြ ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္သံုးစြဲတတ္တယ္၊ အခန္းေတြက ျပန္ထြက္တဲ့အခါ မီးလံုးေတြကို အျမဲပိတ္သြားေလ့ရွိတယ္၊ တတ္ႏိုင္သမွ် လမ္းေလွ်ာက္သြားေလ့ရွိတယ္၊ စိစစ္ေခြ်တာသူျဖစ္ေပမဲ့ ကပ္ေစးနည္းသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး၊ မီးဖိုေဆာင္မွာ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႔လဲ တတ္ကြ်မ္းသူျဖစ္တယ္၊ မနက္ေစာေစာေတြမွာ  ေလွကားထစ္ေတြေဆးေၾကာေနတတ္တဲ့ ပါဗလဲ ကို အလုပ္သမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျမင္ဖူးၾကတယ္။ သူေျပာတာက "လူသားေတြရဲ႕တာ၀န္ကို ကိုယ္တိုင္လုပ္ကိုင္ေနတာပါပဲ၊ ဘာမွ မခက္ပါဘူး၊ မဆန္းၾကယ္ပါဘူး” တဲ့

ပါဗလဲ ဆန္႔က်င္တာက

တန္းဘိုးၾကီးကားေတြကိုသူမလိုလားပါဘူး၊ တန္ဘိုးၾကီးမွ မဟုတ္ သူ႔မွာ သာမန္ကားတစ္စီးေတာင္မွ ရွိမေနပါဘူး၊ ေဆးလိပ္ေသာက္တာဆန္႔က်င္သူျဖစ္တယ္၊ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာလိုမႈအတြက္ ဆႏၵျပမႈေတြကိုမၾကိဳက္ပါဘူး၊ ပါဗလဲ ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ့ ပါဗလဲကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူေတြ သူ႔အတြက္ ၀န္ပိေနမွာကို မလိုလားဘူး၊ ရႈးဖိနပ္ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္၊ ဟင္းကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္တတ္တယ္၊ ဆားဘီးယန္းေအာ္သိုေဒါစ့္ဘုရားေက်ာင္းရဲ႔ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ကိုယ္တိုင္ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္စြာ ေနထိုင္ေလ့ရွိေပမဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြအေပၚ ေပ်ာ့ေျပာင္းႏူးညံ့စြာဆက္ဆံတယ္၊ အားလံုးကို ၾကိဳဆိုၿပီး မာန္မာနမရွိေပါင္းသင္းဆက္ဆံပါတယ္။

ကမၻာၾကီးရဲ႔ ေနရာတိုင္းမွာရွိေနၾကတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိုလားသူ၊ ထူးျခားလွတဲ့သူေတြထဲက တစ္ေယာက္ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲကို ဂုဏ္ယူစြာႏႈတ္ဆက္ရင္း၊ ထာ၀ရဘုရားသခင္အတြက္ ဒီေဆာင္းပါးနဲ႔ သက္ေသခံလိုက္ပါတယ္။ 

Read More

ႏွင္းက်တဲ့ေန႔က ကြ်န္မ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္

ႏွင္း ျဖဴျဖဴေလးေတြ ဘယ္ေတာ့က်လာမွာတဲ့လဲ၊ ဒီလို ခဏခဏ ေမးရင္း ခဏခဏေတြးရင္း ရာသီဥတုက ပိုလို႔ ပိုလို႔ေအးလာပါၿပီ၊ ကြ်န္မေနတဲ့ၿမိဳ႕ဆိုတာက ႏွင္းမက်တတ္ဘူး၊  ႏွင္းျဖဴျဖဴေလးေတြကို ဓါတ္ပံုေတြတဲမွာျမင္ရတိုင္း ကိုင္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္က တားမႏိုင္ဆီးမရ၊

“ကဲ နဲေရွာေရ ဘယ္မွာလဲ .. ယူ ေျပာတဲ့ ႏွင္းေတြက.. ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ က်လာလိမ့္မယ္ဆို၊ ေနပူလိုက္၊ ေလတိုက္လိုက္၊ မိုးရြာလိုက္နဲ႔၊ ႏွင္းက်ရင္ ႏွင္းေတြထဲ လိုက္ပို႔ေပးရမယ္ေနာ္” ဒီလိုမိဳ်းပဲ..

ကြ်န္မေန႔တိုင္းလိုလို သူ႔ကို ပူဆာေနက်ေပါ့ .. ႏွင္းကေတာ့ က်မလာေသးပါဘူး ..

အိပ္ရာကႏိုးတိုင္း ပထမဆံုး မ်က္လံုးေတြက ျပတင္းတံခါး၀ဆီကို ၊ ၿပီးေတာ့ ခန္းဆီးစကို ဆဲြမ၊ ဟင္း .. ဒီေန႔လဲ ေကာင္းကင္ျဖဴပိန္းပိန္းမွာ အျဖဴေရာင္သိပ္သိပ္ျမဴေတြပဲျပည့္္လို႔၊ ဒီလိုပဲ ဒီလိုပဲ ေန႔ေတြမ်ားလွပီ၊ ဘယ္မွာလဲ ႏွင္းစက္ေလးေတြက၊

အဲဒီေန႔ကေတာ့ ခပ္ေစာေစာအိပ္ရာကႏိုးႏွင့္ေနၿပီ၊

မိုးစက္ေလးေတြ ေသးေသးမႊားမႊား တဖြားဖြားလြင့္လို႔၊ ေလကလဲ ဟိုကဒီက ေ၀့၀ဲတိုက္ခတ္လို႔၊ ျပတင္းေပါက္ဆီက အျဖဴ အနီ ပန္းပင္ေလးေတြ က ေလေတြတိုက္လို႔ ခပ္ခါခါ၊

သူ ကေျပာတယ္ “မေျပာႏိုင္ဘူး၊ ဒီမိုးစက္ေသးေသးေလးေတြက ႏွင္းမႈန္ေလးေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္၊ ဒါ ႏွင္းစက္ေလးေတြျဖစ္ႏိုင္တယ္” တဲ့။

ဟာ ဒါႏွင္းမႈန္ေလးေတြ .. ဘယ္လိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ မိုးဖဲြဖဲြေလးရြာေနတာပါပဲ၊ သူ ကြ်န္မစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေျပာတာပဲျဖစ္ရမယ္။

ကြ်န္မလဲ ေရခိဳ်း၊ ၿပီး ကြန္ပဴ်တာဖြင့္ အင္တာနက္ၾကည့္၊ ဂီ်ေတာ့ခ္မွာ အားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေတြ႕ရင္ စကားေျပာ၊ ေမးလ္ စစ္၊ ဘီဘီစီ၊စီအန္အန္ ေခါင္းၾကီးသတင္းေတြဟိုဟိုဒီဒီအေျပး၀င္ဖတ္၊ ခဏေတာ့ ေကာင္းကင္ျဖဴျဖဴၾကီးကိုေမ့လို႔၊ နဲေရွာကလဲ သူ႔အေဖနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္လို႔ သစ္သားျဖတ္စက္ေလးနဲ႔ ခံုေလးေတြ သူတို႔ဘာသာလုပ္ေနၾကတယ္။ မာမား ကလဲ မီးဖိုခန္းထဲမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတယ္။

ခဏေနေတာ့ မာမားက နဲေရွာကို ေျပာသံၾကားလိုက္တယ္၊ ကြ်န္မ နာမည္ပါလို႔ ကြ်န္မကို တစ္ခုခုေျပာခိုင္းမွန္းသိေပမဲ့ အခုထိ သူတို႔စကားကို ကြ်န္မနားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူး၊ ခဏေနေတာ့ နဲေရွာက အခန္းထဲ၀င္လာၿပီး “မာမားကေျပာေနတယ္၊ ျဖိဳးျဖိဳးကို ျပတင္းေပါက္ဆီၾကည့္ဖို႔ သတိေပးလိုက္ပါဦးတဲ့” ကြ်န္မလဲ ျပတင္းေပါက္ဆီကိုၾကည့္လိုက္ေရာ ..

အိုး ႏွင္းစက္ေလးေတြ .. တကယ္ပဲ မနက္က မိုးစက္ေသးေသးေလးေတြက ႏွင္းစက္ေလးေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ၊

ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး အျဖဴေရာင္အစက္အေျပာက္ေလးေတြ ျပန္႔ကဲ်လို႔ေနတယ္၊ ေလတိုက္ေနေတာ့ ေသးေကြးလြန္းတဲ့ႏွင္းစက္ေလးေတြက ေကာင္းကင္ကေန က်လာတာနဲ႔မတူ၊ ေျမၾကီးေပၚက ပံ်တက္လာသလို ဦးတည္ရာမရိွ ဟိုဟိုဒီဒီပံ်၀ဲေနၾကတယ္။ အျဖဴေရာင္ပိုးေကာင္ေလးေတြလို တစ္ခါတစ္ခါ ႏွင္းစက္ေလးေတြက ႏွင္းခ်ပ္ေလးေတြလို အရြယ္ၾကီးလာတတ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျပန္ၿပီးေသးေကြးသြားၾကျပန္ေရာ၊ တံခါးကိုဆဲြအဖြင့္ ေအးစက္စက္ေလ က မ်က္ႏွာကိုလာတို႔ထိ၊ “နဲေရွာေရ ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးပါဦး ႏွင္းစက္ေလးေတြ” ကြ်န္မ က ခပ္စူးစူးေအာ္ဟစ္ေနသလို လက္တစ္ဖက္ကလဲ ျပတင္းအျပင္ဘက္ေရာက္ေနၿပီ၊

သူက သိပ္ေအးတယ္ တံခါးမဖြင့္ပါနဲ႔လို႔ေျပာေနေပမယ့္ သူ ကြ်န္မကိုဘယ္လိုမွ မတားႏိုင္၊ လက္နဲ႔ လွမ္းကိုင္ၾကည့္ဖို႔ ကြ်န္မက ၾကိဳးစားေနႏွင့္ၿပီ၊ လက္ထဲမွာေတာ့ ႏွင္းစက္ေလးေတြ ၾကာရွည္မေန၊ ေရစက္ေလးလိုပဲ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားၾကတယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ ကြ်န္မအျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ေတာ့တယ္၊ အကီ် အထပ္ထပ္၀တ္၊ ေနာက္ဆံုး ႏွင္းကာဂ်ာကင္ရွည္၊ ဖိနပ္ရွည္ၾကီး၀တ္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ ၊ နဲေရွာလဲ ဘယ္လိုမွ မတားႏိုင္၊ အေျပးအလႊား ကင္မရာအိတ္ဆဲြ အကီ်ထူထူၾကီးေတြ အျမန္ႏႈန္းနဲ႔၀တ္ၿပီး ကြ်န္မေနာက္က ခပ္သုတ္သုတ္လိုက္ရေတာ့တယ္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ ႏွင္းစက္ေလးေတြက မ်က္ႏွာကို ရိုက္ခတ္ပံုက စူးရွရွ၊ ႏွင္းစက္ေတြနဲ႔ ေအးတဲ့ဒဏ္ကို အခုမွပဲၾကံဳဖူးေတာ့ ကြ်န္မမွာ ေခါင္းကိုမေဖာ္ႏိုင္၊ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႔ကိုေတာင္သတိမရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ ရႈးရႈးရွားရွားနဲ႔ မ်က္ရည္မ်ားေတာင္က်လို႔ ႏွင္းစက္ေတြထဲ ငိုယိုေနတဲ့သူလို၊ နဲေရွာက ဘယ္လိုမွ ဟန္မပ်က္ေလဘူး၊ ကြ်န္မ ကို ေခါင္းစြပ္ၾကီး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္စြပ္ေပး၊ မာဖလာပါ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းေလာက္ထိအုပ္ေပး အသက္ရႈၾကပ္လာလို႔ ကြ်န္မမွာ ႏွင္းစက္ေလးေတြထဲ ေပ်ာ္ဖို႔ သတိမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ အလုပ္ေတြကိုရႈပ္လို႔၊

ဒါေပမယ့္ အံ့ဩဖို႔ေတာ့ေကာင္းပါတယ္၊ အဲလို ျဖစ္တာ အခိ်န္သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး၊ ေနာက္ေတာ့ နဲေရွာ မသိခင္ အသာေလး မာဖလာခြ်တ္ပစ္၊ ေခါင္းစြပ္ပါခြ်တ္ပစ္လိုက္တယ္၊ ႏွာေတြေစးၿပီး မ်က္ရည္က်တာလဲ ရပ္သြားတယ္၊ ကြ်န္မလဲ ႏွင္းစက္ေလးေတြ ရဲရဲတင္းတင္းေမာ့ၾကည့္ႏိုင္ၿပီ၊ နဲေရွာက “ဟန္နီေရ သိလား၊ ဒီလိုက်လာတဲ့ ႏွင္းေလးေတြက ျမက္ခင္းေတြနဲ႔ ပန္းပင္ေလးေတြေပၚဖံုးကာထားၿပီး၊ အရမ္းေအးလာတဲ့အခိ်န္ သုညေအာက္ထိ အပူခိ်န္သိပ္က်သြားတဲ့ အခိ်န္မွာ အပင္ေလးေတြရွင္သန္ေနဖို႔ အကာအကြယ္ေပးတယ္” တဲ့၊ ဒီလိုလား၊ တကယ္ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ႏွင္းစက္ေတြပါပဲ၊

ေန႔ခင္းပိုင္းေက်ာ္လာတာနဲ႔ ႏွင္းစက္ေလးေတြကေန ႏွင္းခ်ပ္ေလေတြ အဖတ္လိုက္ အဖတ္လိုက္ အရြယ္အစားၾကီးလာၾကတယ္၊ သိပ္မၾကာပါဘူး၊ လမ္းမေပၚမွာရပ္ထားတဲ့ ကားေတြဆီမွာ ႏွင္းျဖဴျဖဴေလးေတြ ဖံုးကာေနရာယူလိုက္ၾကၿပီ၊ ျမက္ခင္းေလးေတြေပၚမွာပါ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ႏွင္းခ်ပ္ေလးေတြေလးျပည့္ႏွက္လာၾကၿပီ၊ ႏွင္းစက္ေလးေတြကေန ႏွင္းခ်ပ္ေလးေတြျဖစ္လာတယ္၊ အိမ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ open market ကို သြားျဖစ္ၾကတယ္။ ေဈးထဲမွာလဲ တစ္ခိဳ်႕ ေဈးဆိုင္ေတြ သိမ္းေနၾကၿပီ၊ သူတို႔ေတြလဲ အေအးကိုေၾကာက္ၾကတာပါပဲ။ ရာသီဥတုေအးေအးမွာ pancake ပူပူေလး၀ယ္စားၾကၿပီး အိမ္ကိုပဲျပန္လာၾကတယ္၊ ပိုပိုၿပီးေအးလာတာကိုး။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ မာမား(ေမေမ)နဲ႔တာတာ(ေဖေဖ)တို႔ ၀ရံတာက ပန္းအိုးေတြကို အထဲကိုေရႊ႔ေနၾကတယ္၊ အိမ္ထဲမွာ ပန္းအိုးေတြေနရာခ်ၾကနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနၾကတယ္၊ ကြ်န္မကေတာ့ မိုးအံု႕အံု႕၊ ႏွင္းစက္ေလးေတြနဲ႔ အဲဒီလိုရာသီဥတုမွာ အလိုုလိုေနရင္း ေပ်ာ္ေနတာပါပဲ၊ ညေနေစာင္း ႏွင္းေတြေျမျပင္ေပၚေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားစုမိၿပီဆိုရင္ အျပင္ျပန္ထြက္ဦးမယ္၊ ထမင္းစား၊ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္၊ ဥေရာပသားေတြက ထမင္းစားၿပီး ကိတ္၊ ေကာ္ဖီ ကို ဧည့္ခန္းမွာေအးေအးလူလူ ထိုင္ေသာက္ၾကေသးတယ္၊ ကြ်န္မကေတာ့ ေကာ္ဖီကို နည္းနည္းခ်င္းစီ ေသာက္ေနတတ္တာ၊ ေန႔လည္စာစားၿပီး အဲလို ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ၿပီးမေသာက္ခ်င္ ဟိုသြား ဒီသြား၊ ေကာ္ဖီေလးေသာက္လိုက္ အင္တာနက္ၾကည့္လိုက္ စာအုပ္ဖတ္လိုက္၊ ခဏေန ဒီေနရာ၊ ေနာက္ ခဏေန တျခားေနရာေရာက္လိုက္နဲ႔ ျငိမ္ျငိမ္မေနခ်င္တဲ့သူဆိုေတာ့၊ အိမ္ခန္းထဲ တေတာက္ေတာက္နဲ႔၊

နာရီတၾကည့္ၾကည့္၊ ညေနေရာက္လာေတာ့ ႏွင္းေတြလဲ စုပံု စုၿပံဳ ေနၾကၿပီ၊ “နဲေရွာေရ .. ျမန္ျမန္၊ အျပင္ထြက္ၾကဦးစို႔ရဲ႔”.. ေျပာလဲေျပာ ကြ်န္မက အခန္းတံခါး အျပင္ဘက္ေရာက္ေနၿပီ၊

လမ္းမေပၚမွာ၊ ကားေလးေတြေပၚမွာ၊ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြေပၚမွာ၊ သစ္ရြက္စိမ္းစိမ္းေတြေပၚမွာ ႏွင္းျဖဴျဖဴေတြ ျပည့္သိပ္လို႔ေနပါၿပီ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြ်န္မ ႏွင္းေလးေတြကိုမေၾကာက္ေတာ့ပါ၊ ဂံုးေက်ာ္တံတားေတြရဲ႔ လက္တမ္းေပၚတစ္ေလွ်ာက္ဆဲြယူလာလိုက္တာ ႏွင္းေတြက ေရခဲခ်ပ္ေတြလို အရြယ္အစားၾကီးလာေတာ့ ေအာက္ဘက္လမ္းမေပၚကားေတြေပၚၾကမွာစိုးလို႔ အရိွန္သပ္ရပါေသးတယ္။ ျမက္ခင္ေပၚကႏွင္းေတြဆဲြယူ လက္ထဲလံုးေထြးၿပီး နဲေရွာကို လွမ္းပစ္ရင္း ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတာ သတိရလိုက္မိလို႔ ရယ္လိုက္မိေသးတယ္၊ သူေျပာပံုက အဲဒီမွာ ေရခဲဒီေလာက္ေပါတာ ႏွင္းက်ရင္ ေရခဲျခစ္လုပ္ေရာင္းပါလားတဲ့၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေတြ႔တဲ့ ကားမွန္ေတြေပၚ ကာတြန္းရုပ္ေတြလိုက္ဆဲြ၊ ကြ်န္မ ေလွ်ာက္ေဆာ့သမွ် နဲေရွာ ကေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြလိုက္ရိုက္ေနတယ္။ တျခားဘယ္သူကမွ ကြ်န္မလို ႏွင္းစက္ေလးေတြကို စိတ္၀င္တစားသိပ္မရိွၾကပါဘူး၊ ႏွင္းက်တဲ့ေန႔က ရန္ကုန္မွာလိုပဲ လျပည့္ေက်ာ္ေန႔ တူေနပါတယ္၊

ႏွင္းက်ေနတဲ့ ေကာင္းကင္မွာတိမ္လိပ္ေတြထူသိပ္ေနေပမဲ့ လေရာင္ေၾကာင့္ေကာင္းကင္ၾကီးက လင္းထိန္လို႔၊

ေျမျပင္ေပၚမွာေတာ့ ႏွင္းျဖဴျဖဴေလးေတြ၊

ကြ်န္မ ႏွင္းစက္ျဖဴျဖဴေလးေတြကို သိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္၊

သူတို႔ ေျမျပင္ေပၚဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနႏိုင္မွာတဲ့လဲ ..

အဲဒီေန႔က တကယ့္ကို ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္၊

ႏွင္းက်တဲ့ေန႔က ကြ်န္မ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္ ...

No. 87၊ Teen Magazine? 2010

Read More

သူရဲေကာင္းေတြ နဲ့ ဆိုးသြမ္းလွတဲ့သူေတြ

(ဆင္ဆာမိေတာ့မွာပဲလို႔ထင္ထားေပမဲ့ လြတ္သြားတဲ့ သီခ်င္း၊ သီခ်င္းဆိုေတာ့ သူတို႔ ေသခ်ာမဖတ္ၾကလို႔ပါ၊ လႈိင္းသစ္မဂၢဇင္းပါပဲ)

The Beach Boys ရဲ့ သီခ်င္းေတြထဲက ဂီတခ်စ္ပရိသတ္ေတြရဲ့ စာသား အေကာင္းမြန္ဆံုး လို့ မဲေပးထားခဲ့ျကတဲ့  "Heros and Villains" သီခ်င္းက တကယ္ပဲ စိတ္ဝင္စားဖို့ေကာင္းေနပါတယ္။ အခုခိ်န္ထိနားေထာင္ျကည့္လိုက္တိုင္း အခိ်န္တိုင္းမွာ ဆဲြေဆာင္မႈရိွေနဆဲ အနုပညာအားျပင္းတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနတာေျကာင့္
"Heros and Villains" သီခ်င္းကို ေရးသားသီဆိုခဲ့ၾကတဲ့ The Beach Boys ေတြ အေျကာင္းအရင္ဖတ္ျကည့္ရေအာင္ပါ။
သူတို့ရဲ့ သီခ်င္းေတြကေရာ ဘယ္လိုေတြလဲ ..

The Beach Boys် ေတြက အေမရိကန္ေရာခ့္အဖဲြ့ ျဖစ္တယ္။ harmony ျဖစ္လွတဲ့ အဖဲြ့သားေတြရဲ့ အသံလိုင္းေပါင္းစံုေျကာင့္ နာမည္ျကီးလာခဲ့တယ္။ သူတို့ ဖန္တီးေလ့ရိွတဲ့သီခ်င္းအမို်းအစားေတြက  rock, surf rock, psychedelic pop, pshchedelic rock, baroque pop  ေတြပါ။ "Heros and Villains" က Psychedelic Pop အမို်းအစားျဖစ္တယ္။ Psychedelic Rock, Psychedelic Pop ဆိုတာ ခပ္ ၾကမ္းၾကမ္း အနည္းငယ္က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ရိွတဲ့ သီခ်င္းမို်းေတြပါပဲ။ Psychedelic ဟာ ဂရိစကားလံုးျဖစ္ျပီး အဂၤလိပ္အေခၚအေဝၚ နဲ့ဆိုရင္ soul နဲ့  manifest ေပါင္းစပ္ထားတာပါ။ Baroque Pop ကေတာ့ Bouh Rock လို့လဲေခၚတဲ့ ၁၉၆ဝခုနွစ္ေတြက ေခတ္စားတဲ့ rock music တစ္မို်းျဖစ္တယ္။ Classical music ေတြကို Rock 'n' Roll သီခ်င္းေတြထဲ အေရးအသားပိုင္းေျပာင္း၊ အသံဖမ္းရာမွာလဲ ေျပာင္းလဲျပီးေပါင္းထည့္ထားတဲ့ ဂီတမို်းလို့ဆိုတယ္။
အဖဲြ့သားေတြက ဒရမ္ - ဟဲလ္ဘလိန္း၊ ေဘစ့္ဂစ္တာ- ကာရိုလ္ေကး၊ ေနာက္ခံေဘစ္ဂစ္တာ-လိုင္လီရစ္ထ္ဇ္၊ စနၵရား- ဒိုအန္ရမ္ဒီ၊ ဘီလီစထရိန့္ခ်္၊  အဆိုနဲ့ ဟာမိုနီ- မိုက္ခ္လပ္ဗ္၊ အဲလ္ဂ်ာဒိုင္း၊ ကားလ္ဝီလ္ဆင္၊ ဒဲနစ္ဝီလ္ဆင္၊ ဘရုစ္ဂြ်န္စတန္၊ ေနာက္ခံအဆို-လပ္ဗ္တား တို့ျဖစ္ျကတယ္။

"Heros and Villains" ကိုေတာ့ The Beach Boys အဖဲြ့က ဘရိုင္ယန္ဝီလ္ဆင္ နဲ့ ဗန္ဒိြုက္ခ္ပါ့ခ္စ္ တို့ အတူတူေရးသားခဲ့ျကတယ္။ ပံုျပင္ထဲက အေျကာင္းအရာတစ္ခုကို ရည္ရြယ္ေရးသားခဲ့ျကတာပါ။ ဝီလ္ဆင္ေရးသားခဲ့တဲ့ စာသား "Once at night catillian squared the fight"  မွာ  စာလံုးေပါင္း catillian ဟာ အမွန္က cotillian ျဖစ္ရမယ္လို့ The Beach Boys ပရိသတ္ေတြက ္forum  ေတြမွာ ေရးသားခဲ့ျကတယ္။ ဝီလ္ဆင္ကလဲ သူေျပာခ်င္တာက ခန္းမက်ယ္ျကီးမွာ စုေပါင္းကျကတဲ့ ၁၇ဝဝ ခုနွစ္ပိုင္းက ျပင္သစ္အကတစ္မို်း cotillian  ကိုပဲ ရည္ရြယ္တာပါလို့ ျပန္လည္ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။ စာသားကိုေတာ့ မေျပာင္းခဲ့ပါဘူး။

၁၉၆၆-၁၉၆၇ ခုနွစ္အတြင္း version  အမ်ားျကီးနဲ့ ဆိုခဲ့ျကတဲ့ The Beach Boys ရဲ့ သီခ်င္းေဟာင္းျဖစ္ေနေပမယ့္  ဒီေန့ထိ ဂီတပရိသတ္ေတြ စိတ္ဝင္စားေနျကဆဲပါပဲ။ ၁၉၆၆ ခုနွစ္အေစာပိုင္းမွာ "Heros and Villians" ဟာ ဝီလ္ဆင္ရဲ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ  စနၵရားတစ္လံုးထဲနဲ့ ပဲ ေရးစပ္ခဲ့ျကတယ္လို့ဆိုတယ္။ "Heros and Villians" ဟာ ဝီလ္ဆင္နဲ့ ပါ့ခ္စ္ တို့ရဲ့  ပထမဆံုးအတူတကြ အလုပ္လုပ္ခဲ့ျကတဲ့သီခ်င္းပါ။ ဝီလ္ဆင္က သံစဥ္ကို ပထမရွာေပးခဲ့ျပီး ပါ့ခ္စ္က အဖြင့္စာသားနဲ့ အေရးျကီးတဲ့ေနရာေတြမွာ ဆက္လက္ဖန္တီးေပးခဲ့တယ္။ "Heros and Villains" ထဲမွာပါတဲ့ ဂီတသံစဥ္ အမို်းမို်းကို ွSMiLE အယ္လ္ဘမ္ အတြက္ တျခားသီခ်င္းေတြမွာပါ အပိုင္းလိုက္ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ထည့္သံုးခဲ့တာေတြရိွတယ္ ဆိုတာ "Heros and Villians" ရင္းနီွွးျပီးသား ပရိသတ္ေတြက အေသအခ်ာေျပာျပနိုင္ခဲ့ျကတယ္။ ဝီလ္ဆင္ကလဲ ျငင္းမေနပါဘူး၊ သူသိပ္ျကိုက္တဲ့ ဂီတအပိုင္းအစေတြ ျကံုရင္ျကံုသလို ထည့္သံုးေနမွာပါပဲ လို့ ျပန္ရွင္းခဲ့ပါတယ္။ Surf's Up နဲ့ Cabinessence သီခ်င္းေတြရဲ့စာသားေတြ ဟာ The Beach Boys သီခ်င္းေတြအားလံုးထဲမွာမွ ေဝခဲြမရတဲ့ စာသားအသံုးအနႈန္းရႈပ္ရႈပ္ေတြ ေဖာေဖာသီသီသံုးထားပါေသးတယ္။ "Heros and Villians" စင္ဂဲလ္ကို မူလက Capitol 5826 အမည္နဲ့ စီစဥ္ခဲ့ျပီး အဖံုးဒီဇိုင္း အတြက္ အဖဲြ့သား၆ေယာက္ရဲ့ပံု အျဖူေရာင္ပန္းခီ်ကားနဲ့ ျပုလုပ္ထားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘရိုင္ယန္ဝီလ္ဆင္က သူ့စိတ္ကူးထဲမွာဖန္တီးခ်င္တဲ့အတိုင္း ေျပာင္းပစ္လိုက္တယ္။    Capitol 5826 စင္ဂဲလ္ ကေတာ့ မထုတ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ၂ဝဝ၄ခုနွစ္မွာေတာ့  "Heros and Villains" ကို ျပန္လည္ အသံဖမ္းခဲ့ျပီး ွSMiLE ရဲ့ version အသစ္မွာ ျပန္ထည့္ထားတာပါတယ္။

The Beach Boys ေတြေျပာတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြနဲ့ လူဆိုးလူညစ္ေတြက ဘယ္သူေတြလဲ သိရေအာင္ "Heros and Villains" သီခ်င္း စာသားကိုဖတ္ျကည့္မိတဲ့ အခါ  +++

သူရဲေကာင္းေတြ  နဲ့  ဆိုးသြမ္းလွတဲ့သူေတြ
 

ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ဒီျမို့ေလးမွာ ရွင္သန္ေနထိုင္လာခဲ့တာ ျမို့ ေတာ္ျကီးက ျပန္လာခဲ့ျပီးကတည္းဆိုေတာ့ ျကာလွျပီေပါ့ ..
ကြ်န္ေတာ့္ဆီကထြက္ေျပးကုန္တဲ့ အရာေတြ၊ ကြ်န္ေတာ္ဆံုးရံုႈးခဲ့တဲအရာေတြ၊ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိတဲ့အရာေတြ ကို ရယူဖို့
ဒီမွာပဲ အခိ်န္ေတြ အမ်ားျကီး ျကာျမင့္ေအာင္ေနခဲ့ျပီးပါျပီ ..
လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေတြကပဲ  သူရဲေကာင္းေတြ ၊ လူဆိုးလူညစ္ေတြရဲ့ ေမြးရပ္ေျမျဖစ္တဲ့ စပိန္နဲ့ အင္ဒီးယန္း ေဒသက
အျပစ္ဆိုတာမသိ၊ အျပစ္ဆိုတာမရိွေလတဲ့ ရိုးရိုးသားသား မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ့လဲ ခ်စ္ျကိုက္ခဲ့ျပီ ..
တျကိမ္  ခန္းမက်ယ္ျကီးထဲက ကက္တီလီယန္အကပိုင္ရွင္ေတြဆီ တိုက္ခိုက္မႈျကံုရစဥ္ ညမည္းမည္းထဲ ၊
မိန္းကေလး ++ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ အျဖူထည္မိန္းကေလး ဟာ က်ည္ဆန္မိုးေတြ ခပ္သဲသဲျဖာက်ေနတဲ့ေနရာမွာမွ ဆိုက္ဆိုက္ျမိုက္ျမိုက္ျကီးေရာက္ေနခဲ့ေသးေတာ့၊
အဆံုးမွာ အဲဒီ သဲသဲမဲမဲ အရာေတြက  မိန္းကေလးကို လဲက်ေစခဲ့ျပီ ..
ဒါေပမဲ့  မိန္းကေလးက သူ့ရဲ့ကျကိုးကိုေတာ့ မပ်က္ေစခဲ့ပါဘူး ..
သူရဲေကာင္းေတြ၊ လူဆိုးေတြ ျပည့္နွက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ ဒီျမို့ကေလးမွာ ဒီျမို့ျကီး သူေလးတစ္ေယာက္ကိုပဲ မေျကာက္မရံြ့ရင္ဆိုင္ေစမွာတဲ့လား ..

ကဲ  - သူရဲေကာင္းေတြ ၊ လူဆိုးျကီးေတြရယ္၊ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ျကျပီးျပီလဲ ျပန္ငဲ့ျကည့္ပါဦး ၊
သူရဲေကာင္းေတြ ၊ လူဆိုးျကီးေတြရယ္၊  ခင္ဗ်ားတို့ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ျကလဲ ျကည့္ပါရေစဦး ..

မတ္မတ္ရပ္တည္နိုင္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ျပိုလဲရံႈးနိမ့္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္  ဒီေနရာမွာ ျဖစ္ေနတာေတြ ကြ်န္ေတာ္သိပါတယ္ ..
ဒီေတာင္ျကားေဒသေလးမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအရသာကိုခံစားရေစခ်င္ျပီ ....
ဒါေတြကေတာ့ သူရဲေကာင္းေတြ၊ လူဆိုးျကီးေတြနဲ့ ျဖစ္ပ်က္ျကံုေတြ့ရသမွ် ကိစၥေတြခ်ည္းပါပဲ ..

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ကေလးငယ္ေတြအတြက္ ေမြးျမူပို်းေထာင္ခဲ့ရျပန္ျပီ၊ သူတို့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရွင္သန္ျကီးျပင္းလာတယ္လို့ ခင္ဗ်ားထင္ေနတာလား ..
နွစ္ေတြအမ်ားျကီးပဲ  .. သူတို့ရဲ့ဦးေခါင္းကေန ေျခေခ်ာင္းေလးေတြအထိ ေနွးေနွးေကြးေကြး  လူလားေျမာက္လာရတာ၊
သူတို့ရဲ့ က်န္းမာေ၇း၊ ပညာေရးအကုန္လံုးပါပဲ ..တုန့္ေနွးေနွး စတင္လာခဲ့ျကတာပါ ..
ကြ်န္ေတာ္ ဒီျမို့ေလးမွာ ေနလာခဲ့တာ သိပ္ကိုျကာျမင့္ခဲ့ပါျပီ ..
ကြ်န္ေတာ့္ဆီ တိုးဝင္လာတဲ့ အရာေတြျပည့္သိပ္လို့ ေနသားတက်ရိွေနခဲ့ျပီ ..
ခက္ခဲျကမ္းတမ္းတဲ့အရာေတြ နဲ့လဲ  အလိုက္သင့္ စီးေျမာနိုင္ခဲ့ျပီ ..
ေနသာတဲ့ေနတစ္ေန့မွာလဲ ျဖာက်ေနတဲ့ေနေရာင္စူးစူးအရိပ္အေငြ့ေတြ ရႈရိႈက္ရင္း 'ငါ  အဆင္ေျပသားပဲ'လို့ ေျပာရပါဦးမည္..

ကဲ  - သူရဲေကာင္းေတြ ၊ လူဆိုးျကီးေတြရယ္၊ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ျကျပီးျပီလဲ ျပန္ငဲ့ျကည့္ပါဦး ၊
သူရဲေကာင္းေတြ ၊ လူဆိုးျကီးေတြရယ္၊  ခင္ဗ်ားတို့ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ျကလဲ ျကည့္ပါရေစဦး ......

မဥၹဴရီ

Read More

ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးနဲ့ နာရီခိ်န္သီး

လႈိုင္းသစ္မဂၢဇင္းမွာပါခဲ့တဲ့ စာမူပါ၊ စာအသစ္ေရးထားတာမရွိတာနဲ႔ပဲ ဟုိကဒီက အေဟာင္းေတြဆြဲထုတ္တင္လိုက္ရပါတယ္၊ ကေလာင္နာမည္က မဥွၹဴရီပါ

ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးရဲ့  ဘဝခိ်န္သီး တစ္တစ္ေတာက္ေတာက္ လႈပ္ရွားေနပံုကို  ျမိုင္ဆိုင္လွတဲ့ သံစံုတူရိယာေတြနဲ့ ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ ေရးစပ္သီဆိုထားတဲ့ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပါ။ ဖင္လန္နိုင္ငံသား အဖဲြ႔သားငါးဦးပါဝင္တဲ့ သံစံုမက္တယ္အဖဲြ႔ Nightwish ရဲ့  အဲဒီ The Poet and the Pendulum သီခ်င္းဟာ ေမွာ္ဝင္ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားတစ္ကားၾကည့္ေနရသလို  သံစဥ္ အတက္အက်နဲ႔အတူ၊ တဒုတ္ဒုတ္ နွလံုးခုန္လႈပ္သံ၊ ကီ်းအာသံေတြက ဂီတခ်စ္သူေတြကို ဘယ္လိုမွ လက္မလႊတ္နိုင္ေအာင္ ဖမ္းစားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းလဲျဖစ္တယ္။ သီခ်င္းသစ္တစ္ပုဒ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ Nightwish ရဲ့ ၂ဝဝ၇ ခုနွစ္က ထြက္ရိွခဲ့တဲ့ Dark Passion Playအယ္လ္ဘမ္ထဲက ပထမဆံုး သီခ်င္းပါ။ Dark Passion Play အယ္လ္ဘမ္ကို ၂ဝဝ၆-၂ဝဝ၇ ခုနွစ္မွာ အသံဖမ္းခဲ့ျပီး Record Label "Spinefarm Records"နဲ့ထုတ္ခဲ့တယ္။ ထူးျခားတာက Nightwish ဂီတသမိုင္းမွာ  ၁၄မိနစ္ျကာခဲ့တဲ့ အရွည္ဆံုးသီခ်င္းျဖစ္တယ္။ The Poet and the Pendulum သီခ်င္းကို ေရးသားခဲ့တဲ့ အဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ ကီးဘုတ္သမား တူရိုမာစ့္ဟိုလိုပိုင္နမ္ က ဒီသီခ်င္းကို ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္  သူအလြန္အမင္းေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ျပီး အႀကိဳက္ဆံုး Nightwish သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ သူ အျမဲခံစားမိေနေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္လို႔ အယ္လ္ဘမ္မထြက္ခင္မွာ တရားဝင္ေၾကျငာခဲ့ဖူးပါတယ္။ Nightwish ဂီတအဖဲြ့ကို ၁၉၉၆ ခုနွစ္မွာစတင္ဖဲြ႔စည္းခဲ့ျပီး အဖဲြ႔သားေတြက ဖင္လန္နိုင္ငံ ကီတီးျမိဳ႕ေလးကပါ။ Nightwish ေတြ ဖန္တီးတဲ့ဂီတမ်ဳိးက မက္တယ္လ္ဂီတကိုပဲ သံစံုတူရိယာေတြနဲ့ classic ေတးသြားေတြ ေပါင္းထည့္ထားတဲ့ Symphonic power metal ဂီတအမ်ဳိးအစား ျဖစ္တယ္။

တူရိုမာစ့္ က ဒီသီခ်င္းနဲ့ပတ္သက္ျပီး ခုလိုေျပာခဲ့တယ္။ 

The Poet and the Pendulum ဟာ လွပလြန္းတဲ့စာသားေတြနဲ႔ဖဲြ႔စည္းထားတယ္ .. ေမာ္ကြန္းတင္ေလာက္တဲ့ စြမ္းအားျပင္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါ။ ဘယ္လိုတဲ့။ မဟုတ္ရပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ့္ဘာသာတံဆိပ္တပ္ ခီ်းျမွင့္ေျမာက္စားေနဖို႔ဝါသနာပါတဲ့သူမွ မဟုတ္တာ။ ထပ္ခါထပ္ခါ သီဆိုရတဲ့ စာသားတစ္ခ်ဳိ႕ကြ်န္ေတာ္ရြတ္ျပမယ္.. ခင္ဗ်ား လိုက္ဆိုၾကည့္ေပးပါ။ ျပီးရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့စကားလံုးေတြက ခင္ဗ်ားနႈတ္က ဒလေဟာထြက္က်လာမွာ အေသအခ်ာပဲ..

ကဲ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ စ.. ရြတ္ပါၿပီ။

'ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး၊

အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေျကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့ .. ငါ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ့ ..

ငါ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ ငါမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို့ ပိုလို့ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေျကြးေနျကတာကိုး ..

ငါ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ငါက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ .. '

တူရိုမာစ့္ သတင္းေပးခဲ့တဲ့ 'The Poet and the Pendulum'ရဲ့ စာသားေတြက တကယ္ပဲ လွပလြန္းေနခဲ့ပါတယ္။
သီခ်င္းခ်စ္သူေတြအားလံုး ျမည္းစမ္းၾကည့္နိုင္ဖို႔ 'The Poet and the Pendulum' စာသားေတြအားလံုးခံစားၾကည္းတဲ့အခါ ....

အဆံုးသတ္မွာ
သီခ်င္းေရးသူဟာ ေသဆံုးခဲ့ျပီ ..
ဓါးသြားေတြက သူ့အေပၚမွာအုပ္မိုးလို့ ..
အျဖဴေရာင္ကုန္းေျမေတြဆီ သူ႔ကိုေဆာင္ယူေနျကျပီ ..
ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈေတြရိွရာဆီ .. အျပစ္ကင္းစင္ ျကည္လင္မႈေတြရိွရာဆီ ..

အိမ္မက္မက္သူနဲ႔ ဝိုင္အရက္ အစပ္အဟပ္မိေနခိ်န္မွာ ..
ကဗ်ာဆရာကေတာ့ ကာရန္ေတြလဲြေနဆဲ ..
စာေရးတဲ့မုဆိုးမတစ္ေယာက္ကေတာ့ျဖင့္  ငရဲသံကြင္းျကိုးေတြေျကာင့္ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာျဖစ္ရရွာတယ္ ..
ေနာက္ဆံုးျဖည့္လိုက္တဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းက သီခ်င္းအိုတစ္ပုဒ္နဲ႔.. တူေနဆဲပါပဲ ..
အို ခရစ္ေတာ္.. ဘယ္လိုမုန္းရမလဲ.. ဘာေတြျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ရမလဲ ..

အိမ္အေရာက္ ပို႔ေပးလွည့္ပါ ..
ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး ..
အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေျကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့  .. ကြ်န္မ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ့ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မကို ခြင့္လႊတ္ပါ ..
ကြ်န္မမွာ မ်က္နွာနွစ္ခုရိွေနေလရဲ့  ..
တစ္ခုက ကမၻာျကီးအတြက္ ..
ေနာက္မ်က္နွာတစ္ခုက ဘုရားသခင္အတြက္ ..
ကြ်န္မကို ကယ္ဆယ္ပါ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..
ကြ်န္မရဲ့အိမ္က အဲဒီမွာရိွေနတယ္ ..
ျမက္ခင္းေတြကမ်ား စိမ္းလန္းေနလိုက္တာ နတ္ဘံုနတ္နန္းတမွ်ပဲ ..
စြန့္စားခန္းေတြနဲ့ျပည့္နွက္ေနတဲ့ေန႔ေတြရယ္ .. အျမဲျပံဳးေနတဲ့မ်က္နွာတစ္ခုရယ္ ..
ေက်းဇူးျပုျပီး စကားေတြသိပ္မ်ားမ်ားမေျပာပါနဲ႔လား ..
နဂိုကရႈပ္ေထြးက်ပ္တည္းေနတဲ့ ဦးေခါင္းထဲ အေတြးေတြ ပိုပိုေရာက္လာေနလြန္းလို့ပါ ..
ခီ်းမြန္းေထာပနာျပဳသံေတြလဲ အမ်ားႀကီးမလုပ္ပါနဲ့ ..
တႀကိမ္ပဲေျပာျပေပးပါ .. ကြ်န္မရဲ့နွလံုးသားက မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ေပါ့ ..

အိမ္အေရာက္ ပို့ေပးလွည့္ပါ ..
ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး ..
အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေၾကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့ .. ကြ်န္မ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ့ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး .. ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက္ ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မကို ခြင့္လႊတ္ပါ ..
ကြ်န္မမွာ မ်က္နွာနွစ္ခုရိွေနေလရဲ့  ..
တစ္ခုက ကမၻာျကီးအတြက္ ..
ေနာက္မ်က္နွာတစ္ခုက ဘုရားသခင္အတြက္ ..
ကြ်န္မကို ကယ္ဆယ္ပါ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မရဲ့ ရႈေမွ်ာ္ခင္းဟာ ..
အစိမ္းေရာင္၊ အျပာေရာင္လင္းလက္ေနတဲ့ေရတံခြန္နဲ့အတူ ..
ေအာက္ေျခကေပၚထြက္လာတဲ့ အလွတရားတို့နဲ့အတူ ..
အျမဲ လြတ္လပ္စြာ .. တလက္လက္ေတာက္ပလို႔.
ကြ်န္မကို အဲဒီအျပာေရာင္အလင္းေတာက္ေတာက္ေအာက္ .. နာက်င္မႈေတြေအာက္ .. မိုးေရေေတြေအာက္ အားကုန္ပို့ေဆာင္ေပးပါ ..
ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ အိပ္ရာဝင္အနမ္း အခိ်န္မီွေပးသလို .. ကြ်န္မရဲ့ ေခ်ာ့ျမဴတဲ့သီခ်င္းက ဓါးသြားထက္ရွရွေတြကို ယိမ္းယိုင္ေစမယ္ ..
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ လရဲ့ အလင္း မပီမျပင္ .. ျဖာက်ေနတဲ့ ကမ္းေျခမွာ ကြ်န္မတို့ အတူထိုင္ခဲ့ၾကတယ္ .. အတူ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ျကတယ္ ..
ဘယ္သူ႔ရဲ့အလင္းေျပာက္ကမ်ား ရွင့္ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ပါလိမ့္ .. ရွင့္ရဲ့အားလံုးကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျပီ ..
ကြ်န္မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး .. တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး ..
မတရားမႈေတြက ထပ္ခါ .. ထပ္ခါ က်ဴးလြန္ခဲ့ပီးျပီ ..
ကြ်န္မသိပါတယ္ .. ကြ်န္မေသရင္ အနားမွာတစ္ေယာက္မွမရိွ .. ကြ်န္မ ေသသြားရလိမ့္မယ္လို့ေပါ့ ..
ဒါေပမဲ့ .. ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္..
ရွင္ က ေသနတ္သံေတြ ၾကားရဖို႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ..
ညတိုင္း စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ဟစ္ရင္း ရွင့္ဘာသာ ရွာေဖြဖို႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ..
ရွင့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရွင့္ကို သစၥာေဖာက္ျကတာ ျမင္ေတြ႕ရဖို႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ..
နွစ္ေတြအျကာျပီးပဲ ယဇ္ပလႅင္ထက္မွာ ကြ်န္မ .. သားေရျပားနဲ့တုပ္ေနွာင္ခံခဲ့ရတယ္ ..
အခုေတာ့ ၃မိနစ္ပဲ အခိ်န္ရေတာ့တယ္ .. ကိုင္း .. စျပီးေရတြက္ေတာ့မယ္ ..
ကြ်န္မ အျမဲတမ္းတေနခဲ့ရတဲ့ ေသျခင္းတရားကို ဒီေရေတြကေဆာင္ၾကဥ္းေပးနိုင္ဖို့ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္ ..

ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ညာဘက္က ဒုတိယေျမာက္ ဓါးျပက ကေလးငယ္ကိုသတ္ျဖတ္ေနျပီ ..
ကမၻာႀကီးက ဒီေန႔ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းေနျပီ ..
ကီ်းကန္းေတြက ပုပ္သိုးေနတဲ့ကဗ်ာဆရာကို ထိုးဆိတ္ဖဲ့ရဲြ႕ရင္း ပဲြေတာ္တည္ခင္းေနျကျပီ ..
လူတိုင္းပဲ သူတို့ကိုယ္ပိုင္အရာေတြအဆံုးမွာ ျမဳပ္နံွပစ္ရမွာပါပဲ ..
ေက်ာက္သားလို နွလံုးသားကို ျမွပ္နံွဖို့ ထုပ္ပိုးစရာလဲ လိုမွမလိုေတာ့တာပဲ ..
ခု သူ့ရဲ့ အိမ္က ငရဲမွာ .. သူ့ကိုငရဲျပည္က ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဧည့္ခံေနျကျပီေလ ..
ေခါင္းေလာင္းသံေတြကသူ့ကိုသတ္ျဖတ္ေနျပီ .. သူ့ရဲ့ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ ေခါင္းေလာင္းသံေတြနဲ့နႈတ္ဆက္ေနႀကၿပီ ..
နံနက္မိုးေသာက္တဲ့အခါ .. ညစ္ေထးတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတြပဲ လွည့္ပတ္ကစားရင္းက်န္ရစ္တယ္ ..
ရွင့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက အရွက္ကင္းမဲ့ေလာက္ေအာင္ပဲ  ဟန္လုပ္သရုပ္ေဆာင္တာေလးေတာင္ မပီျပင္ခဲ့ၾကပါဘူး ..
ရွင့္ရဲ့ အေခါင္းကို တံေတြးနဲ့ ပစ္ကနဲေထြးၾကတယ္ ..

ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး ..
အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေျကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့ .. ကြ်န္မ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ႕
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာႀကီးအတြက္ .. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မကို ခြင့္လႊတ္ပါ ..
ကြ်န္မမွာ မ်က္နွာနွစ္ခုရိွေနေလရဲ့  ..
တစ္ခုက ကမၻာႀကီးအတြက္ ..
ေနာက္မ်က္နွာတစ္ခုက ဘုရားသခင္အတြက္ ..
ကြ်န္မကို ကယ္ဆယ္ပါ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာႀကီးအတြက္ .. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

'ဒီေန့ ကြ်န္မတို႔အရွင္သခင္ရဲ့ ၂ဝဝ၅ခုနွစ္ .. တူရိုမာစ့္က ကမၻာႀကီးကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အားလံုးကိုသတိေပးလိုက္ျပီ .. လွပတဲ့ေန့တစ္ေန့စီမွာ သူ .. ငိုေၾကြးတာေတြ ရပ္တန့္လိုက္ျပီ .. သူေရးလိုက္တဲ့သီခ်င္းက သိပ္ရွည္လ်ားတယ္ .. ျငိမ္ျငိမ္ဆိတ္ဆိတ္လဲမရိွဘူး .. သူ .. ဗလာဟင္းလင္းျဖစ္မႈနဲ့ ေသျခင္းတရားကို ေတြ႕လိုက္ျပီ ..
သူ့ရဲ့မ်က္နွာမွာ အျပံုးတစ္ခုဆင္ျမန္းလို႔ .. ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္စဲြလို့ .. ဖ်က္ရာျပင္ရာေတြဗရပြပါေနတဲ့စာရြက္ ၁ဝဝဝ နဲ့အတူ ..
ကယ္ဆယ္ပါတဲ့ ..

ကေလးငယ္ .. စိတ္ေအးခ်မ္းသာနားေနပါ ..
အခု အိမ္ကိုေရာက္လွည့္ပါျပီ ..
အိုး .. ဘယ္အခိ်န္ထဲက .. မင္း .. ေအးစက္တုန္ယင္ေနခဲ့ပါလိမ့္ ..
ဓါးသြားေတြ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ပါးေပ်ာက္ဆံုးကုန္ပါလိမ့္မယ္ ..
မင္းလိုေနသမွ်အရာအားလံုးက အခ်စ္ကိုခံစားမိဖို႔ပါ ..
အလွအပတရားကိုရွာေဖြပါ .. မင္းရဲ႕ကမ္းေျခကို ရွာပါ ..
အရာအားလံုးကို ထိမ္းသိမ္းဖို့ႀကိဳးစားပါ .. ထပ္ျပီး .. မနာက်င္ပါေစနဲ့ေတာ့ ..
မင္းဆီမွာ အဲဒီလို ပင္လယ္သမုဒၵရာေတြရိွေနပါျပီ ..
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ..
ငါ မင္းကို အျမဲခ်စ္လို့ေနဦးမွာပါကြယ္။         ။

မဥၨဴရီ

Read More

Underground Band ေတြရဲ႕ သမိုင္းသစ္ ဂီတပြဲ

ပိုစ့္အေဟာင္းတစ္ခုပါ၊ အရင္က မိုင္စုဗူးမွာ တင္ထားဘူးတယ္၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာကပြဲဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ေတာင္ၾကာၿပီ၊ အမွတ္တရ ဒီမွာတင္လိုက္ပါတယ္။ (မိုင္စုဘူးမွာ ေယာက်္ားေလးပံုစံနဲ႔ေရးခဲ့တာ)
http://www.mysuboo.com/index.php?option=com_blog&name=music%20bands&task=view&pid=15022

Monday, October 20th, 2008

ပြင့္လင္းရာသီေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ ကန္ေတာ္ႀကီးေမွ်ာ္စင္ကြ်န္းဘက္မွာ ပြဲေတြစီစဥ္လာၾကၿပီ။

Nine Planets က စီစဥ္တဲ့ Underground Band ေတြရဲ႕ 'သမိုင္းသစ္' အေခြသစ္ ပရိုမိုးရွင္း ပြဲကို free show အျဖစ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၈ရက္ေန႕က ကန္ေတာ္ႀကီး mini zoo မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။

(အဲဒီပြဲနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ထင္တာ ျမင္တာေလးေတြ တခ်ဳိ႕ ဘေလာဂ့္ပရိသတ္ အတြက္ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။ ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့သူေတြလဲ အျမင္မတူတာေတြရွိရင္လဲ ျပန္ၿပီးေျပာၾကေပါ့ဗ်ာ။)

ပထမဆံုး ျမင္တာနဲ႕ပဲစေတာ့မယ္။

၀င္၀င္ခ်င္း ဆုိင္းဘုတ္ႀကီးမွာ ၅နာရီခြဲစမည္လို႕ေရးထားတာစေတြ႕တယ္။ အဖြဲ႕ေတြက Reason, Drive, Idiots, Wanted, ဋ, Temper Level VIII, Offekeys ေတြပါ။ အဲဒီထဲမွာ ရတနာမိုင့္ အမည္လဲေတြ႕လိုက္တယ္။ သူလဲဆိုမယ္ေပါ့။ ညေန ၅နာရီ ေက်ာ္လာေတာ့ Nine Planets စာတမ္းပါ အက်ီအနက္နဲ႕လူငယ္ေလးေတြ ဟိုသည္ စုစု ၊ေ၀းေ၀းလႈပ္ရွားေနၾကတာေတြ႕ရပါၿပီ။ ၅နာရီခြဲကာနီးေတာ့ ကား အၾကီးၾကီးတစ္စီး အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ကြ်ီခနဲဘရိတ္အုပ္၊ ဆင္းလာေတာ့ 'ဋ' က လင္းလြန္း ဆိုပဲ၊ တျခားအဖြဲ႕က အနက္ေရာင္လူငယ္ေတြနဲ႕ အခ်င္းခ်င္းႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ ဒီလူငယ္ေလးေတြရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစံုတရာနဲ႔လင္းလက္ေတာက္ပလို႕။ လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႕ သီခ်င္းဆိုခ်င္ေနၾကၿပီ။ ၅နာရီခြဲၿပီ၊ ပြဲမစႏိုင္ေသးဘူး။ ဟုိတစ္စု သည္တစ္စု လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႕ပဲ၊ စင္ေရွ႕မွာ ဘယ္ ညာ ကင္မရာေတြ အေသခ်ိန္ထားၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္ေတြ ပိုပိုၿပီး လႈပ္ရွားလာၾကၿပီး ၆နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာပြဲစပါတယ္။

Stage ရဲ႕ အျပင္အဆင္က graffiti art စတိုင္လ္ ပါ။ အနက္ေရာင္ေနာက္ခံမွာ အျဖဴေရာင္မႈတ္ေဆးေတြပဲ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္သံုးထားတယ္။

အခုကစၿပီး အထင္ေတြပါေျပာပါေတာ့မယ္။

ပထမဆံုး Reason ေတြတက္လာတယ္။ သူတို႕သီခ်င္းေတြအျပင္မွာမၾကားဖူးေသးေပမဲ့ မဂၢဇင္းေတြမွာ သူတို႕ရဲ႕အင္တာဗ်ဴးေတြဖတ္ထားဘူးေတာ့ Reason ေတြကို ပရိသတ္က မ်က္မွန္းတန္းမိၾကတယ္။ ေအာင္လ .. ေအာင္လ လို႕ႏႈတ္ဆက္သံေတြ ဟိုက ဒီက ၾကားလိုက္ရတယ္။ သီခ်င္းေလးေတြ မဆိုးပါ။ ေကာင္းပါတယ္လို႕ပဲေျပာရမယ္။ ၃ပုဒ္ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ သူတို႕ရဲ စတိုင္လ္အျဖစ္ R .. E .. A .. S.. O.. N လို႕ တစ္လံုးခ်င္းလို႕ေျပာသြားတယ္။

ေနာက္ Drvie အဖြဲ႕သားေတြအလွည့္။ ျမန္မာ Underground Band ေတြထဲမွာ သက္တမ္းအႏုဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ သီခ်င္းေလးေတြေကာင္းတယ္။ vocal သမား အသံပါ၀ါေကာင္းတယ္။ မေကာင္းတာက နဲနဲျငိမ္ေနတာ။ “ပရိတ္သတ္ေတြအရမ္းျငိမ္တာပဲ၊ အားရပါးရေရွ႕ကိုတိုးၿပီး အားေပးၾကပါ” လို႕ ဖိတ္ေခၚေနေပမဲ့ သူကိုယ္တိုင္က ျငိမ္ေနေတာ့ ပရိသတ္ေတြက ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ စင္ေရွ႕ကိုေတာ့ ေက်နပ္ေအာင္ ေျပးလာၾကပါတယ္။ ဒါက ကိစၥေတာ့သိပ္မရွိပါ။ ေနာက္ပိုင္း ပြဲေတြဆိုတာမ်ားလာရင္ ပြဲထိန္းနိုင္သြားမွာပါ။

ေနာက္တစ္ဖြဲ႕က Idiots ။ သီခ်င္းသစ္ေတြအျပင္ ပရိသတ္သိၿပီးသား အရင္သီခ်င္းအေဟာင္းေတြပါဆိုသြားတယ္။ vocalသမား တြတ္ပီက အသံပါ၀ါပိုေကာင္းလာေပမဲ့ အ၀င္အထြက္ေတြမွာ အခုထိ ခပ္ပါးပါးလြဲေနတုန္းပဲ။ ဒါကို သတိထားေနရတုန္းပဲ။ အသံမေကာင္းမွာကို ေၾကာက္ၿပီး  အရမ္းဂရုစိုက္ဆိုေနေတာ့ သူ႕ချမာပင္ပမ္းေနရွာတယ္။ ရာသီဥတုကလဲ ပူလြန္းတယ္။ ဒီေတာ့ အားေပးတဲ့ ပရိသတ္ေရာ ဆိုတဲ့တီးတဲ့သူေတြပါ ပင္ပမ္းေနၾကတယ္။ မိုးအကုန္ ေဆာင္းအကူး ရာသီအကူးအေျပာင္းမွာ ထြက္တဲ့ ပိုးစိမ္းေကာင္၊ ပုရစ္ေတြက ဆလိုက္မီးေရာင္ေတြေၾကာင့္ ပိုၿပီးထၾကြေသာင္းက်န္းေနလိုက္တာမ်ား၊ စင္ေပၚက တခါတခါ လႊတ္လိုက္တဲ့ ေရခဲေငြ႕ေတြေတာင္ ပိုးေကာင္ေတြကိုတိုးမေပါက္ဘူး။ ဆိုေနတဲ့သူရဲ႕ ပါးစပ္ထဲပိုးေကာင္၀င္သြားမွျဖင့္လို႔ မဆီမဆိုင္ေတြးပူလိုက္မိေသးတယ္။ ေနာက္ တြတ္ပီကေျပာတယ္။ ဒီပြဲအတြက္ ၅ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ ၾကိဳၿပီးစီစဥ္ေနခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းနဲ႕ နာဂစ္မုန္တိုင္း နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး သူတို႕သီခ်င္းတစ္ပုဒ္စပ္ထားတယ္။ Nine Planets အဖြဲ႕သားေတြ အားလံုးစုၿပီး ဆိုၾကမယ္တဲ့၊ ဒီေတာ့ တျခားအဖြဲ႕သားေတြကို ေခၚတယ္၊

Drive က သားႀကီး၊ Reason က ေအာင္လ၊ Wanted က ေဖာ္ကာ၊ 'ဋ' က လင္းလြန္း တို႕ပါ အတူတူဆိုၾကတယ္။

လူငယ္ေလးေတြရဲ႕ ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္၊ အရာရာကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၀င္ေရာက္ေျဖရွင္းလိုတဲ့စိတ္ေတြ နဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ပရိသတ္ေတြကပါ ၿငိမ္သက္ၿပီး စိတ္၀င္တစားနားေထာင္ၾကတယ္။ သီခ်င္းေလးက ေကာင္းပါတယ္။ ဆိုေနတဲ့လူငယ္ေလးေတြေရာ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေသြးပ်က္ေျခာက္ျခားစရာ အတိတ္အရိပ္ေတြ ရုန္းကန္ထၾကြလို႕ မ်က္ႏွာေလးေတြ ငိုင္ေတြကုန္ၾကတယ္။ အဖြဲ႔သားေတြအားလံုး အခ်င္းခ်င္း ညီညီညြတ္ညြတ္ရွိၾကတာကိုျမင္ေတြ႕ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းလွတယ္။

ညီညြတ္ၾကရင္ျဖင့္ အရာရာကိုေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ႏိုင္မယ္မဟုတ္လား။

ေနာက္ေတာ့ ရတနာမိုင္အလွည့္ပါ။ ရတနာမိုင္က သူမရဲ႕ေမေမနဲ႕ အတူတူဆိုထားတဲ့သီခ်င္းကိုပဲ ပထမဆံုးဆိုတယ္။ 'ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ ဖုန္းမဆက္ပါနဲ႕၊ ငါ့အေဖသိမွာ ေၾကာက္လို႕ပါကြဲ႕' တဲ့။

Nine Planet နဲ႕တြဲၿပီး သူမ ထြက္မဲ့အေခြရွိတယ္ လို႕ေျပာတယ္။ အဲဒီအေခြသစ္မွာပါမဲ့ သီခ်င္းေတြလဲဆိုသြားပါတယ္။ Idiots က တြတ္ပီက တစ္ပုဒ္ ၀င္တီးေပးတယ္၊ ရတနာမိုင္ က အရည္အေသြးရွိသူေလးပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘာေတြလြဲေနလဲ မသိပါ၊ အတီးနဲ႕အဆို ကီးမတူသလို နားေထာင္ရတာ အရသာမေတြ႔ဘူး၊ အစ အဆံုးကို လြဲၿပီး ဆိုသြားတယ္လို႕ ထင္တယ္။

ရတနာမိုင္ရဲ႕ဟန္က တခ်က္တခ်က္ ခင္ဘုန္းရဲ႕ဟန္ လိုလို။

ရတနာမိုင္ၿပီးေတာ့ Wanted အဖြဲ႕ပါ။ Wanted ေတြကေတာ့ သက္တမ္းရင့္ ျမန္မာ Underground Band မဟုတ္လား။

သက္တမ္းရင့္တယ္ဆိုတာကို ပိုၿပီးေသခ်ာသြားေစတာက vocal ေဖာ္ကာ ရဲ႕ performance ေၾကာင့္ပါပဲ။  သူ႔ရဲ႕ 'ဟုတ္ကဲ့' သီခ်င္းကလဲ သေဘာက်စရာပါ။ ပရိသတ္ေတြကို အင္မတန္ထိန္းႏိုင္တယ္။ ဟန္လုပ္ထိန္းခ်ဳပ္မထားတဲ့ သူ႔အေျပာအဆို နဲ႕သူ႔ပုံစံကပဲ ပရိသတ္နဲ႕ အစပ္အဟပ္တည့္ေနေတာ့တယ္။  Underground Band ေတြဆိုတာက ကိုယ့္ဂစ္တာကို ကိုင္ တက္လာၾကတဲ့ ဂီတသမားေတြ၊ ဒီတေခါက္ေတာ့ ဂစ္တာေတြမွာ Nine Planets စာတမ္း ေတြ႕ရေတာ့ Nine Planets ပိုင္ ဂစ္တာေတြမ်ားလားေတြးမိေသးတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ Nine Planets က ဆရာႀကီးဆိုသူေတာ့ ေဖာ္ကာ အလွည့္ေရာက္မွာ ကို ေၾကာက္ေနရွာမယ္။ ေဖာ္ကာက ဂစ္တာကို တီးလိုက္၊ ပစ္ခ်လိုက္ ၊တခါ ေကာက္တီးလိုက္၊ ျပန္ၿပီးပစ္ခ်လိုက္နဲ႕အလုပ္ရႈပ္တတ္သူကိုး၊

သီခ်င္းေတြက Wanted ရဲ႕ မဆိုမျဖစ္သီခ်င္း "နင္ ငါ့ကို မုန္းခ်င္မုန္းပါေဟ့၊ ငါ့ကို ျဖတ္ခ်င္ျဖတ္သြားေဟ့၊ ငါ့ဂီတ ကို မထိခိုက္နဲ႕" လို႕ ေအာ္ဟစ္သီၾကဴးသြားတယ္။

လူငယ္ေတြကလဲ အားပါးတရ သံၿပိဳင္လိုက္ဆိုၾကတယ္။ ဒီသီခ်င္းဟာ  Wanted လို႕ျဖစ္လာေစတဲ့သီခ်င္းတပုဒ္လို႕ ေျပာရမွာပါပဲ။ စင္ေရွ႕မွာလဲ အနက္ေရာင္လူငယ္ေတြ ေဖာ္ကာနဲ႕အတူ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲကုန္ၾကေတာ့တယ္။ သီခ်င္းေတြမွာ အမွားအယြင္းမရွိ သီဆိုသြားႏိုင္တဲ့ ေဖာ္ကာ ျဖစ္ေနၿပီ။ သူ႕ရဲ႕အသံကေတာ့ အရင္ကလိုပဲ ခပ္စြာစြာပံုစံမ်ဳိးပဲ။

Wanted ၿပီးေတာ့ သူတို႕န႔ဲသက္တမ္းတူလို႕ ေျပာနိုင္တဲ့ 'ဋ' ပါ။  'ဋ' ေတြကေတာ့ တစ္ဖြဲ႔လံုး performance ေကာင္းၾကတယ္။ ဆံပင္ေတြက အားလံုးအရွည္၊ vocal လင္းလြန္းကအစ ဂစ္တာသမားေတြပါ ဆံပင္ေတြ အရွည္ႀကီး၊ ဟန္ေတြက စည္းခ်က္က်က်၊ ခပ္ျပင္းျပင္း၊  ေရာခ့္သမားေတြအၾကိဳက္ဆံုးအေနအထား၊ ၀မ္းေခါင္းသံႀကီးေတြနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ျမည္ေၾကြးလို႕၊ ပရိသတ္ကလဲ လိုက္ေအာ္လို႕၊

စင္ေပၚကခုန္ ေအာက္ကခုန္နဲ႔ 'ဋ' ေတြမပါရင္ ပြဲမစည္ဘူးလို႕ေတာင္ေျပာႏိုင္ဦးမယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္အစာမေၾကမႈေတြကို 'ဋ' ေတြက ခဏတာေျဖေလွ်ာ႔ေပးႏိုင္လို႕ လူငယ္ေတြေက်နပ္တယ္၊

သူ႕ရဲ႕ ပရိသတ္ ေတြ လက္ညိွဳးေထာင္ျပပါ လို႕ လင္းလြန္းက ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္၊ ပရိသတ္ထဲမွာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ Pal အဖြဲ႕က ဂစ္တာသမားက အစ မိန္းကေလးငယ္ငယ္ေတြအဆံုး အနက္ေရာင္လူငယ္ေတြမ်ားမ်ားစားစား အလုအယက္ လက္ညွဳိးေထာင္ၾကတယ္။ လင္းလြန္း ေက်နပ္သြားတယ္။ '-'ရမ္းမိုက္တယ္၊ '-'ရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္လို႕ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေျပာသြားရွာတယ္။ 

ေနာက္ Round တလွည့္ျပန္ဆိုၾကေတာ့ Reason, Drive, Idiots, ရတနာမိုင္ နဲ႕ Wanted တို႔ပါ ထပ္ၿပီး ဆိုသြားၾကတယ္။ 'ဋ' ကေတာ့ ျပန္မပါလာေတာ့ပါဘူး။ အစအဆံုး လံုး၀ပါမလာတာက Temper Level VIII နဲ႔ Offkeys တို႕ပါ။ ေနာက္ဆံုး Wanted အဖြဲ႕နဲ႔ပြဲကိုပိတ္တယ္။ သူ႕ရဲ႕ 'အရက္သမား' သီခ်င္းကို လူငယ္ေတြပါမက လူႀကီးေတြပါ ေခါင္းလႈပ္ေျခလႈပ္ စည္းခ်က္လိုက္ၾကတယ္။ စာသားကလဲ သေဘာက်စရာေကာင္းပါတယ္၊ အရက္သမားသိကၡာမက်ရေအာင္ ေျခလွမ္းကိုထိန္းေနတဲ့စာသားက လူေတြကို ၿပံဳးမိေစတယ္။ အဆံုးသတ္ခါနီးမွာ ပရိသတ္လဲေမာေနၿပီ၊ ေဖာ္ကာက ေမးတယ္။ 'ျပန္ခ်င္ၾကၿပီလား၊ မျပန္ခ်င္ေသးရင္ဆက္ဆိုမယ္၊ ျပန္ခ်င္ၿပီဆိုရင္ ဆက္မဆိုေတာ့ဘူး' တဲ့၊ ပရိသတ္တခ်ိဳ႕ကလဲ ဟန္မေဆာင္ၾကဘူး။ 'ျပန္ခ်င္ၿပီ' လို႕ေျပာၾကတယ္။ ဒီေတာ့လဲ သူက the Last လို႕ထေအာ္လိုက္တယ္။ သီခ်င္းစေတာ့ .. အတီးစ၀င္လာကတည္းက Nirvana သီခ်င္းမွန္းရိပ္မိလိုက္တဲ့ လူငယ္ေတြက Nirvana ဆိုၿပီးေအာ္ၾကတယ္၊ မူရင္းအတိုင္းပဲဆိုသြားပါတယ္။ performance စြမ္းပကားကိုေတာ့ ၀ါသနာအရ ထုတ္ျပဆဲပါ။ ဂစ္တာကိုတီးေနရင္း ေနာက္ကို ပစ္လႊဲလုိက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းရွည္ထားတဲ့လြယ္ၾကိဳးေၾကာင့္ ဂစ္တာက ေနာက္ကိုအေရာက္မွာ ပခံုးက ေလွ်ာက်သြားေတာ့တယ္၊ ဒါကို အင္မတန္ပါးနပ္လွတဲ့ ေဖာ္ကာက ဆိုေနရင္းက ဟန္မပ်က္ လြယ္ၾကိဳးကိုေအာက္ထိ အသာေလွ်ာခ်ရင္း ဂစ္တာကိုပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဘးဘက္ထြက္ရပ္လိုက္ရင္း ဆက္ဆိုေနတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ မိုက္ ကို စတန္းက ျဖဳတ္ယူလိုက္ၿပီး ဂစ္တာသမား ကို ေပးဆိုျပန္ေရာ၊ ေနာက္မွာ ဂစ္တာ backing တီးေပးထားမဲ့သူသပ္သပ္ရွိေနရင္ ပိုအဆင္ေျပႏိုင္မွာပါ၊ အခုေတာ့ ဂစ္တာသမား က အတီးကို ဂရုစိုက္ရတဲ့အထဲ ေဖာ္ကာက သူေမာေနလို႕ မဆုိႏိုင္တိုင္း သြားဆိုခိုင္းေတာ့ ဂစ္တာသမားချမာ ပ်ာေနရွာတာေပါ့။ သီခ်င္းလဲ ဆံုးေရာ'ျပန္ေတာ့' လို႕ ေဖာ္ကာကပဲ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ႏႈတ္ဆက္ရင္း ပြဲသိမ္းလိုက္ပါတယ္။ ပရိတ္သတ္နဲေနတာလြဲလို႕ ေအးေအးေဆးေဆးၿပီးသြားတဲ့ပြဲပါပဲ။

ၾကိဳးစားေနတဲ့လူငယ္ေတြ 'စည္းလံုးၾကပါေစ။ ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ' ခ်ီးေျမွာက္ဆုေတာင္းေပးၾကဖို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တြန္႔ဆုတ္မေနသင့္ဘူးမဟုတ္လား။

သမိုင္းသစ္ အယ္လ္ဘမ္ေရာင္းရေငြကို ေလေဘးသင့္ျပည္သူေတြကို အားလံုးလွဴမွာဆိုေတာ့ မူရင္းေခြကို ၀ယ္ၾကဖို႕လဲ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္ဗ်။

မိုင္စုဘူးက comment ေတြ
fattepote
Monday, 20 October 2008
ရဘူး ရဘူး . . . . . ေကာ္ပီကူးပစ္မွာပဲ . . . . . ေနာက္တစ္ခါ သြားရင္ . . . video camera ေလးနဲ႕ပါ ႐ိုက္ခဲ့ပါ . . အျမည္း ၾကည့္ရတာေပါ့ . . . ဓါတ္ပံုေတြ တင္ေပးရမလား အဲဒီလို အေရးေကာင္းတဲ့ အစ္ကိုႀကီး ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေကာင္မေလး ငါးေယာက္ေလာက္ ရပါေစ . . ရွဥ့္
taylay
Monday, 20 October 2008
ေ-ာက္ရမ္းမိုက္တယ္ကြာ...သိေတာင္မသိလုိ္က္ဘူး ရွုိးပြဲကို...
Spring
Monday, 20 October 2008
ပုံေတြကို connection ေကာင္းမွ တင္ေပးထားပါမယ္။ ခုေတာ့... ဟုတ္ကဲ့... ဟုတ္ကဲ့...ဟုတ္ကဲ့

Read More