Friday, February 10, 2012

အႀကိဳက္

(မေရးမျဖစ္ေရးရတဲ့စာကလြဲလို႔ သူ႔အလုိလိုေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတဲ့ စာမ်ဳိးမေရးျဖစ္ပါဘူး။ အပ္ထားတဲ့website ျမန္ျမန္ၿပီးခ်င္လို႔၊ အဲဒါလုပ္ေနရင္းနဲ႔မွ စာေရးၿပီးေပ်ာ္ရတဲ့အေပ်ာ္နဲ႔ နည္းနည္းေလးမွမတူဘူး ဆိုတာပိုသိလာတယ္။ စာလာဖတ္ျဖစ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းအားလံုး နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါရန္၊ အဲဒါနဲ႔ပဲ ေမေမ့ရဲ႕စာ ပိုစ့္တင္လိုက္ပါတယ္။)

ၿဖိဳးျဖိဳးကေျပာတယ္ ၊
အရင္က ႏွင္းေတြကို သူခ်စ္တယ္ ခု မခ်စ္ေတာ့ဘူးတဲ့။
သူေျပာတာ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။
ကြ်န္မကေတာ့..
အရင္ကလဲႏွင္းေတြ ျမဴေတြကို ခ်စ္တယ္ ၊ခုလဲခ်စ္တုံးဘဲ။
ခက္တာက ကြ်န္မ၀န္းက်ဥ္မွာႏွင္းေတြ မရွိဘူး။ျမဴေတြ မရွိဘူး။
ရွိတဲ့ ျမဴရြက္ေတြကိုဘဲ ႏွမ္း ေျမပဲ ဆီက်က္ေတြနဲ႕သုပ္သုပ္စားေနရလို႕  ပါးစပ္မအားဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒါ ကြ်န္မအတြက္ေျပာင္းလဲမွဳမရွိတဲ့ အမွန္တရားေတြဘဲ။

စုမီေအာင္ကေျပာတယ္၊
အရင္က ၿကိဳက္ဖူးတာေတြ အခု ငါမၿကိဳက္ေတာ့ဘူးတဲ့။
အရင္က “ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္း” ကိုႀကိဳက္တယ္ အခု မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးတဲ့။

သူေျပာတာ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္၊
ကြ်န္မကေတာ့
အရင္ကလဲ “ေရာဘတ္ေတလာ” ကိုၿကိဳက္တယ္ ။ခုလဲႀကိဳက္တံုးဘဲ။
အရင္ကလဲ” ၀င္းမင္းသန္း” ကိုၾကိဳက္တယ္ ခုလဲ ႀကိဳက္တံုးဘဲ။
အရင္က “ဖရိုဆို “ ၀တၳဳကို ႀကိဳက္တယ္ ခုလဲႀကိဳက္တုံးဘဲ။
အရင္က “ဇင္းဒါးအက်ဥ္းသား” ကို ႀကိဳက္တယ္၊ ခုလဲ ႀကိဳက္တုံးဘဲ။
အရင္က “ဖူးစာႏွစ္ခိုင္”ကို ႀကိဳက္တယ္၊ခုလဲႀကိဳက္တုံးဘဲ။
အရင္က “ရူပနႏၵီ ရူပကလ်ာဏီ” ကို ႀကိဳက္တယ္၊ခုလဲႀကိဳက္တုံးဘဲ။

ကြ်န္မအမုန္းဆုံး ၾကက္ဥ ဘဲဥေတြ အရင္ကလဲ မစားဘူး။ ခုလဲမစားဘူး။
ၾကက္၊ဘဲ၊၀က္၊၊ ဆိတ္၊အမဲ အရင္ကလဲမစားဘူး။ခုလဲမစားဘူး။
“ခင္ဗ်ား အားနည္းေနၿပီ အသားမ်ားမ်ားစား” တဲ့။ဆရာ၀န္ကေျပာတယ္။
ငါ့အေမကို ေဆးရံုတင္ေတာ့ အသားျပဳတ္ရည္ေတြ ပိုက္နဲ႕ အဓမၼသြင္းတယ္။
အေမက ပိုက္ကို ဆြဲျဖဳတ္ျပစ္တယ္။ ေသတာ ဘာဆန္းသလဲ။ တဲ့။အေသခံတယ္။
ေမာင္ၾကည္ရွင္ကို ေဆးရံုတင္ေတာ့ ဆရာ၀န္က အသားစားခိုင္းတယ္။သူကလည္း အေသသာခံမယ္ မစားဘူး တဲ့။သူတို႕ ဘာမွ မေျပာင္းလဲဘူး။
ကြ်န္မလဲ မေျပာင္းလဲပါဘူး။ဒါေပမဲ့…

(ေက်းဇူးျပဳၿပီးကြ်န္မ အလွည့္မွာ ေတာ့ ေဆးရံု ေဆးခန္းေတြဆီ ေခၚမသြားၾကပါနဲ႕ ေနာ္။ အဓမၼ ပိုက္ထည့္မွာ  ေၾကာက္တယ္။
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ကေလးဘဲ အိမ္မွာ နားေနခြင့္ေပးၾကပါ။

ဟိုတေယာက္..
သူေႀကြးတဲ့ၾကက္ဥ မစားေကာင္းလားမ်က္မာန္ေတြပြားၿပီး ပုဂံေတြ ခြဲလားခြဲရဲ႕။မစားထိုက္ဘူးလဲေျပာရဲ႕။ကြ်န္မက အားက်မခံ
ဒါဟာ
” ပါရမီ ရင့္က်က္ေနလို႕ဘဲ” ဆိုတာ အဲဒီလူကို အသားယူ ေျပာလိုက္တယ္။    ။
florist
၂၀၁၂ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၃ရက္

ေရာဘတ္ေတလာ=ေဟာလီ၀ုဒ္မင္းသား
၀င္းမင္းသန္း=ခရမ္းေရာင္လြင္ျပင္ မင္းသမီး
ဖရိုဆို=တကၠသိုလ္ဥပစာ၀ိဇၨာတန္းျပဌာန္း၀တၳဳ(Phroso)
ဖူးစာႏွစ္ခိုင္=ဇင္းဒါးအက်ဥ္းသား အဂၤလိပ္၀တၳဳ ကို အသက္သြင္းထားတဲ့ ေက်ာ္ေဆြ  ေမသစ္  အသံထြက္ရုပ္ရွင္ ကား
ရူပနႏၵီ ရူပကလ်ာဏီ =ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္း၏ ၀တၳဳ

10 comments:

  1. ေမေမ့ရဲ႕စာေလးခ်စ္စရာေကာင္းလုိက္တာ အစ္မေရ။ ေရာဘတ္ေတလာ Like!!! :)

    ReplyDelete
  2. တခါတခါမွာ အသက္အရြယ္ကိုလိုက္ျပီး အၾကိဳက္ေလးေတြ ေျပာင္းသြားတတ္တာကို ၾကံဳဘူးတယ္ အစ္မ...

    ReplyDelete
  3. အႀကိဳက္ေတြ အက်င့္ေတြ က သင့္ေလ်ာ္တာေတြ ဆိုေတာ့ မေျပာင္းလဲ ေကာင္းတာပဲ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သမုတိသစၥာ နယ္ပယ္မွာေတာ့...သစၥာ တည္ေနေသးတာပဲေလ...။ ေသတာ ဘာဆန္းလဲ။

    ReplyDelete
  4. အၾကိဳက္ဆုိတာေျပာင္းတတ္ပါတယ္ ဟုတ္ပါတယ္

    ReplyDelete
  5. အႀကိဳက္ ကို ႀကိဳက္တယ္

    ေရႊစင္ဦး

    ReplyDelete
  6. လူတစ္ေယာက္အႀကိဳက္တစ္မ်ိဳးအေတြးတစ္ခုစီေပါ့ကြယ္။
    တီတင့္ငယ္ငယ္တုန္းကအခါးအခ်ဥ္မႀကိဳက္ဘူး။
    အသက္ရလာေတာ့အခါးႀကိဳက္လာတယ္ဒါေပမယ့္
    အခ်ဥ္ေတာ့အခုထိမႀကိဳက္ဘူး ၿဖိဳးၿဖိဳးေရ း)
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  7. ဟန္ၾကည္February 11, 2012 at 6:55 PM

    ၿဖဳိးၿဖိဳးရဲ႕ ေမေမက စာအေရးေကာင္းလိုက္တာ...ဒီဘက္ေခတ္ အေရးအသားကို အေတာ္လိုက္ႏိုင္တာပဲ...ေမာင္ကိုကို(အမရပူရ)ရဲ႕ စာကို ဖတ္ေနရသလို ထင္လာမိတယ္...

    ဒါနဲ႔ ၀င္းမင္းသန္းက တစ္ကားပဲရိုက္သြားတာထင္ပါရဲ႕ Purple plain မွာေတာ့ ဦးဟန္ၾကည္ ႀကဳိက္ေလာက္စရာမေတြ႕ခဲ့ေပါင္ဗ်ား...အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဟိုတစ္ေယာက္က ပန္းကန္ေတြ ေပါက္ခြဲတာ ျဖစ္မွာေပါ့...း)

    ReplyDelete
  8. ဟုတ္မယ္.. အရင္ကႀကိဳက္ခဲ့တာေတြ အခု မႀကိဳက္ေတာ့ တာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဥပမာ ႏို႔၊ အာလူး။ အရင္တုန္းကမႀကိဳက္ခဲ့ တာေတြ အခုတမ္းတမ္းစြဲ မက္ေမာ ေန မိတယ္..။ ဥပမာေတာ့ မေပးေတာ့ဘူး။ :P

    ReplyDelete
  9. ညေနဆည္းဆာတြင္ ကြ်န္ဳပ္ျမင္သည္ ရယ္ရႊင္ၿပံဳးတုံ႕ မၿပံဳးတုံ႕ လို႕ ရွင္မဟာရဌသာရက ေရးဖြဲ႕ခဲ့တယ္။၀င္းမင္းသန္းရဲ့ ဆံျမိတ္ရွည္ရွည္ ဆံထုံးပံု႕ပုံ႕နဲ႕ ၿပံဳးတုံ႕တုံ႕မ်က္ႏွာေပးဟာ ရွင္ေႏွာင္းအလွကို မီွ မမွီ မသိရေပမဲ့ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။အေနာက္တိုင္းမီဒီယာေလာကမွာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ့ အလွဟာ သူမေၾကာင့္ ထင္ရွားေပၚလြင္ခဲ့ရတယ္။သီေပါႏြယ္၀င္ ေတာ္၀င္မင္းသမီးတေယာက္နဲ ႕
    ယွဥ္ျပိဳင္ၿပီးမွ ဒီေနရာကို ရခဲ့တာပါ။

    florist

    ReplyDelete