ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးနဲ့ နာရီခိ်န္သီး

လႈိုင္းသစ္မဂၢဇင္းမွာပါခဲ့တဲ့ စာမူပါ၊ စာအသစ္ေရးထားတာမရွိတာနဲ႔ပဲ ဟုိကဒီက အေဟာင္းေတြဆြဲထုတ္တင္လိုက္ရပါတယ္၊ ကေလာင္နာမည္က မဥွၹဴရီပါ

ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးရဲ့  ဘဝခိ်န္သီး တစ္တစ္ေတာက္ေတာက္ လႈပ္ရွားေနပံုကို  ျမိုင္ဆိုင္လွတဲ့ သံစံုတူရိယာေတြနဲ့ ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ ေရးစပ္သီဆိုထားတဲ့ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပါ။ ဖင္လန္နိုင္ငံသား အဖဲြ႔သားငါးဦးပါဝင္တဲ့ သံစံုမက္တယ္အဖဲြ႔ Nightwish ရဲ့  အဲဒီ The Poet and the Pendulum သီခ်င္းဟာ ေမွာ္ဝင္ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားတစ္ကားၾကည့္ေနရသလို  သံစဥ္ အတက္အက်နဲ႔အတူ၊ တဒုတ္ဒုတ္ နွလံုးခုန္လႈပ္သံ၊ ကီ်းအာသံေတြက ဂီတခ်စ္သူေတြကို ဘယ္လိုမွ လက္မလႊတ္နိုင္ေအာင္ ဖမ္းစားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းလဲျဖစ္တယ္။ သီခ်င္းသစ္တစ္ပုဒ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ Nightwish ရဲ့ ၂ဝဝ၇ ခုနွစ္က ထြက္ရိွခဲ့တဲ့ Dark Passion Playအယ္လ္ဘမ္ထဲက ပထမဆံုး သီခ်င္းပါ။ Dark Passion Play အယ္လ္ဘမ္ကို ၂ဝဝ၆-၂ဝဝ၇ ခုနွစ္မွာ အသံဖမ္းခဲ့ျပီး Record Label "Spinefarm Records"နဲ့ထုတ္ခဲ့တယ္။ ထူးျခားတာက Nightwish ဂီတသမိုင္းမွာ  ၁၄မိနစ္ျကာခဲ့တဲ့ အရွည္ဆံုးသီခ်င္းျဖစ္တယ္။ The Poet and the Pendulum သီခ်င္းကို ေရးသားခဲ့တဲ့ အဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ ကီးဘုတ္သမား တူရိုမာစ့္ဟိုလိုပိုင္နမ္ က ဒီသီခ်င္းကို ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္  သူအလြန္အမင္းေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ျပီး အႀကိဳက္ဆံုး Nightwish သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ သူ အျမဲခံစားမိေနေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္လို႔ အယ္လ္ဘမ္မထြက္ခင္မွာ တရားဝင္ေၾကျငာခဲ့ဖူးပါတယ္။ Nightwish ဂီတအဖဲြ့ကို ၁၉၉၆ ခုနွစ္မွာစတင္ဖဲြ႔စည္းခဲ့ျပီး အဖဲြ႔သားေတြက ဖင္လန္နိုင္ငံ ကီတီးျမိဳ႕ေလးကပါ။ Nightwish ေတြ ဖန္တီးတဲ့ဂီတမ်ဳိးက မက္တယ္လ္ဂီတကိုပဲ သံစံုတူရိယာေတြနဲ့ classic ေတးသြားေတြ ေပါင္းထည့္ထားတဲ့ Symphonic power metal ဂီတအမ်ဳိးအစား ျဖစ္တယ္။

တူရိုမာစ့္ က ဒီသီခ်င္းနဲ့ပတ္သက္ျပီး ခုလိုေျပာခဲ့တယ္။ 

The Poet and the Pendulum ဟာ လွပလြန္းတဲ့စာသားေတြနဲ႔ဖဲြ႔စည္းထားတယ္ .. ေမာ္ကြန္းတင္ေလာက္တဲ့ စြမ္းအားျပင္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါ။ ဘယ္လိုတဲ့။ မဟုတ္ရပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ့္ဘာသာတံဆိပ္တပ္ ခီ်းျမွင့္ေျမာက္စားေနဖို႔ဝါသနာပါတဲ့သူမွ မဟုတ္တာ။ ထပ္ခါထပ္ခါ သီဆိုရတဲ့ စာသားတစ္ခ်ဳိ႕ကြ်န္ေတာ္ရြတ္ျပမယ္.. ခင္ဗ်ား လိုက္ဆိုၾကည့္ေပးပါ။ ျပီးရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့စကားလံုးေတြက ခင္ဗ်ားနႈတ္က ဒလေဟာထြက္က်လာမွာ အေသအခ်ာပဲ..

ကဲ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ စ.. ရြတ္ပါၿပီ။

'ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး၊

အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေျကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့ .. ငါ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ့ ..

ငါ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ ငါမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို့ ပိုလို့ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေျကြးေနျကတာကိုး ..

ငါ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ငါက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ .. '

တူရိုမာစ့္ သတင္းေပးခဲ့တဲ့ 'The Poet and the Pendulum'ရဲ့ စာသားေတြက တကယ္ပဲ လွပလြန္းေနခဲ့ပါတယ္။
သီခ်င္းခ်စ္သူေတြအားလံုး ျမည္းစမ္းၾကည့္နိုင္ဖို႔ 'The Poet and the Pendulum' စာသားေတြအားလံုးခံစားၾကည္းတဲ့အခါ ....

အဆံုးသတ္မွာ
သီခ်င္းေရးသူဟာ ေသဆံုးခဲ့ျပီ ..
ဓါးသြားေတြက သူ့အေပၚမွာအုပ္မိုးလို့ ..
အျဖဴေရာင္ကုန္းေျမေတြဆီ သူ႔ကိုေဆာင္ယူေနျကျပီ ..
ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈေတြရိွရာဆီ .. အျပစ္ကင္းစင္ ျကည္လင္မႈေတြရိွရာဆီ ..

အိမ္မက္မက္သူနဲ႔ ဝိုင္အရက္ အစပ္အဟပ္မိေနခိ်န္မွာ ..
ကဗ်ာဆရာကေတာ့ ကာရန္ေတြလဲြေနဆဲ ..
စာေရးတဲ့မုဆိုးမတစ္ေယာက္ကေတာ့ျဖင့္  ငရဲသံကြင္းျကိုးေတြေျကာင့္ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာျဖစ္ရရွာတယ္ ..
ေနာက္ဆံုးျဖည့္လိုက္တဲ့ စာတစ္ေၾကာင္းက သီခ်င္းအိုတစ္ပုဒ္နဲ႔.. တူေနဆဲပါပဲ ..
အို ခရစ္ေတာ္.. ဘယ္လိုမုန္းရမလဲ.. ဘာေတြျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ရမလဲ ..

အိမ္အေရာက္ ပို႔ေပးလွည့္ပါ ..
ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး ..
အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေျကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့  .. ကြ်န္မ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ့ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မကို ခြင့္လႊတ္ပါ ..
ကြ်န္မမွာ မ်က္နွာနွစ္ခုရိွေနေလရဲ့  ..
တစ္ခုက ကမၻာျကီးအတြက္ ..
ေနာက္မ်က္နွာတစ္ခုက ဘုရားသခင္အတြက္ ..
ကြ်န္မကို ကယ္ဆယ္ပါ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..
ကြ်န္မရဲ့အိမ္က အဲဒီမွာရိွေနတယ္ ..
ျမက္ခင္းေတြကမ်ား စိမ္းလန္းေနလိုက္တာ နတ္ဘံုနတ္နန္းတမွ်ပဲ ..
စြန့္စားခန္းေတြနဲ့ျပည့္နွက္ေနတဲ့ေန႔ေတြရယ္ .. အျမဲျပံဳးေနတဲ့မ်က္နွာတစ္ခုရယ္ ..
ေက်းဇူးျပုျပီး စကားေတြသိပ္မ်ားမ်ားမေျပာပါနဲ႔လား ..
နဂိုကရႈပ္ေထြးက်ပ္တည္းေနတဲ့ ဦးေခါင္းထဲ အေတြးေတြ ပိုပိုေရာက္လာေနလြန္းလို့ပါ ..
ခီ်းမြန္းေထာပနာျပဳသံေတြလဲ အမ်ားႀကီးမလုပ္ပါနဲ့ ..
တႀကိမ္ပဲေျပာျပေပးပါ .. ကြ်န္မရဲ့နွလံုးသားက မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ေပါ့ ..

အိမ္အေရာက္ ပို့ေပးလွည့္ပါ ..
ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး ..
အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေၾကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့ .. ကြ်န္မ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ့ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး .. ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက္ ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မကို ခြင့္လႊတ္ပါ ..
ကြ်န္မမွာ မ်က္နွာနွစ္ခုရိွေနေလရဲ့  ..
တစ္ခုက ကမၻာျကီးအတြက္ ..
ေနာက္မ်က္နွာတစ္ခုက ဘုရားသခင္အတြက္ ..
ကြ်န္မကို ကယ္ဆယ္ပါ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာျကီးအတြက ္.. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မရဲ့ ရႈေမွ်ာ္ခင္းဟာ ..
အစိမ္းေရာင္၊ အျပာေရာင္လင္းလက္ေနတဲ့ေရတံခြန္နဲ့အတူ ..
ေအာက္ေျခကေပၚထြက္လာတဲ့ အလွတရားတို့နဲ့အတူ ..
အျမဲ လြတ္လပ္စြာ .. တလက္လက္ေတာက္ပလို႔.
ကြ်န္မကို အဲဒီအျပာေရာင္အလင္းေတာက္ေတာက္ေအာက္ .. နာက်င္မႈေတြေအာက္ .. မိုးေရေေတြေအာက္ အားကုန္ပို့ေဆာင္ေပးပါ ..
ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ အိပ္ရာဝင္အနမ္း အခိ်န္မီွေပးသလို .. ကြ်န္မရဲ့ ေခ်ာ့ျမဴတဲ့သီခ်င္းက ဓါးသြားထက္ရွရွေတြကို ယိမ္းယိုင္ေစမယ္ ..
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ လရဲ့ အလင္း မပီမျပင္ .. ျဖာက်ေနတဲ့ ကမ္းေျခမွာ ကြ်န္မတို့ အတူထိုင္ခဲ့ၾကတယ္ .. အတူ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ျကတယ္ ..
ဘယ္သူ႔ရဲ့အလင္းေျပာက္ကမ်ား ရွင့္ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ပါလိမ့္ .. ရွင့္ရဲ့အားလံုးကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျပီ ..
ကြ်န္မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး .. တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး ..
မတရားမႈေတြက ထပ္ခါ .. ထပ္ခါ က်ဴးလြန္ခဲ့ပီးျပီ ..
ကြ်န္မသိပါတယ္ .. ကြ်န္မေသရင္ အနားမွာတစ္ေယာက္မွမရိွ .. ကြ်န္မ ေသသြားရလိမ့္မယ္လို့ေပါ့ ..
ဒါေပမဲ့ .. ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္..
ရွင္ က ေသနတ္သံေတြ ၾကားရဖို႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ..
ညတိုင္း စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ဟစ္ရင္း ရွင့္ဘာသာ ရွာေဖြဖို႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ..
ရွင့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ရွင့္ကို သစၥာေဖာက္ျကတာ ျမင္ေတြ႕ရဖို႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္ ..
နွစ္ေတြအျကာျပီးပဲ ယဇ္ပလႅင္ထက္မွာ ကြ်န္မ .. သားေရျပားနဲ့တုပ္ေနွာင္ခံခဲ့ရတယ္ ..
အခုေတာ့ ၃မိနစ္ပဲ အခိ်န္ရေတာ့တယ္ .. ကိုင္း .. စျပီးေရတြက္ေတာ့မယ္ ..
ကြ်န္မ အျမဲတမ္းတေနခဲ့ရတဲ့ ေသျခင္းတရားကို ဒီေရေတြကေဆာင္ၾကဥ္းေပးနိုင္ဖို့ ဆႏၵျပဳမိပါတယ္ ..

ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ညာဘက္က ဒုတိယေျမာက္ ဓါးျပက ကေလးငယ္ကိုသတ္ျဖတ္ေနျပီ ..
ကမၻာႀကီးက ဒီေန႔ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းေနျပီ ..
ကီ်းကန္းေတြက ပုပ္သိုးေနတဲ့ကဗ်ာဆရာကို ထိုးဆိတ္ဖဲ့ရဲြ႕ရင္း ပဲြေတာ္တည္ခင္းေနျကျပီ ..
လူတိုင္းပဲ သူတို့ကိုယ္ပိုင္အရာေတြအဆံုးမွာ ျမဳပ္နံွပစ္ရမွာပါပဲ ..
ေက်ာက္သားလို နွလံုးသားကို ျမွပ္နံွဖို့ ထုပ္ပိုးစရာလဲ လိုမွမလိုေတာ့တာပဲ ..
ခု သူ့ရဲ့ အိမ္က ငရဲမွာ .. သူ့ကိုငရဲျပည္က ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဧည့္ခံေနျကျပီေလ ..
ေခါင္းေလာင္းသံေတြကသူ့ကိုသတ္ျဖတ္ေနျပီ .. သူ့ရဲ့ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ ေခါင္းေလာင္းသံေတြနဲ့နႈတ္ဆက္ေနႀကၿပီ ..
နံနက္မိုးေသာက္တဲ့အခါ .. ညစ္ေထးတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတြပဲ လွည့္ပတ္ကစားရင္းက်န္ရစ္တယ္ ..
ရွင့္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက အရွက္ကင္းမဲ့ေလာက္ေအာင္ပဲ  ဟန္လုပ္သရုပ္ေဆာင္တာေလးေတာင္ မပီျပင္ခဲ့ၾကပါဘူး ..
ရွင့္ရဲ့ အေခါင္းကို တံေတြးနဲ့ ပစ္ကနဲေထြးၾကတယ္ ..

ေျပး၊ အေဝးကိုေျပး၊ ပံ်သန္းျပီး ထြက္ေျပး ..
အိမ္မက္မက္ေနသူေတြကို ေယာင္ဝါးဝါးလမ္းေျကာင္းမွားေတြဆီက ရုန္းထြက္နိုင္ဖို့ .. ကြ်န္မ .. ဦးေဆာင္ေပးခ်င္ရဲ႕
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာႀကီးအတြက္ .. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

ကြ်န္မကို ခြင့္လႊတ္ပါ ..
ကြ်န္မမွာ မ်က္နွာနွစ္ခုရိွေနေလရဲ့  ..
တစ္ခုက ကမၻာႀကီးအတြက္ ..
ေနာက္မ်က္နွာတစ္ခုက ဘုရားသခင္အတြက္ ..
ကြ်န္မကို ကယ္ဆယ္ပါ ..
ကြ်န္မ မငိုနိုင္ပါဘူး .. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မမီွတြယ္ရမဲ့ပုခံုးပိုင္ရွင္ေတြက ပိုလို႔ပိုလို႔ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးေနၾကတာကိုး ..
ကြ်န္မ မေသနိုင္ပါဘူး .. ေအးစက္တဲ့ဒီကမၻာႀကီးအတြက္ .. ကြ်န္မက... အျဖည့္ခံ မိန္းမလွတစ္ဦးျဖစ္ေနေသးတယ္ေလ ..

'ဒီေန့ ကြ်န္မတို႔အရွင္သခင္ရဲ့ ၂ဝဝ၅ခုနွစ္ .. တူရိုမာစ့္က ကမၻာႀကီးကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အားလံုးကိုသတိေပးလိုက္ျပီ .. လွပတဲ့ေန့တစ္ေန့စီမွာ သူ .. ငိုေၾကြးတာေတြ ရပ္တန့္လိုက္ျပီ .. သူေရးလိုက္တဲ့သီခ်င္းက သိပ္ရွည္လ်ားတယ္ .. ျငိမ္ျငိမ္ဆိတ္ဆိတ္လဲမရိွဘူး .. သူ .. ဗလာဟင္းလင္းျဖစ္မႈနဲ့ ေသျခင္းတရားကို ေတြ႕လိုက္ျပီ ..
သူ့ရဲ့မ်က္နွာမွာ အျပံုးတစ္ခုဆင္ျမန္းလို႔ .. ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္စဲြလို့ .. ဖ်က္ရာျပင္ရာေတြဗရပြပါေနတဲ့စာရြက္ ၁ဝဝဝ နဲ့အတူ ..
ကယ္ဆယ္ပါတဲ့ ..

ကေလးငယ္ .. စိတ္ေအးခ်မ္းသာနားေနပါ ..
အခု အိမ္ကိုေရာက္လွည့္ပါျပီ ..
အိုး .. ဘယ္အခိ်န္ထဲက .. မင္း .. ေအးစက္တုန္ယင္ေနခဲ့ပါလိမ့္ ..
ဓါးသြားေတြ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ပါးေပ်ာက္ဆံုးကုန္ပါလိမ့္မယ္ ..
မင္းလိုေနသမွ်အရာအားလံုးက အခ်စ္ကိုခံစားမိဖို႔ပါ ..
အလွအပတရားကိုရွာေဖြပါ .. မင္းရဲ႕ကမ္းေျခကို ရွာပါ ..
အရာအားလံုးကို ထိမ္းသိမ္းဖို့ႀကိဳးစားပါ .. ထပ္ျပီး .. မနာက်င္ပါေစနဲ့ေတာ့ ..
မင္းဆီမွာ အဲဒီလို ပင္လယ္သမုဒၵရာေတြရိွေနပါျပီ ..
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ..
ငါ မင္းကို အျမဲခ်စ္လို့ေနဦးမွာပါကြယ္။         ။

မဥၨဴရီ