သည္ေဆာင္း ေဟ မန္×ေျမာက္ ျပန္ ေလ ညင္း ေဆာ္တယ္ကို….
နတ္ေတာ္ ××…ျပာသို..ခြာညိဳ××တည့္…ႏွင္းဖုံဖုံ-××…
ရိုးတံဆင့္.ဖူးငုံ…၀တ္မွဳံ..၀တ္မွဳံ …၀တ္မွဳံ တင့္ ဆုံး××..
သဇင္..ဂမုန္း --..ရယ္ႏွင့္ ..ေလး××…
ေရႊနန္းေတာ္သုံး.မင္းသုံးငယ္စိုးယူ..သြယ္သြယ္ညႊတ္ကိုင္း× ေရႊသိုင္းည႔ြန္႔ တလူလူ.
.ရွမ္းျပည္ ေတာင္ငူ…ႀကည္ျဖဴဆက္ၿမဲ…မွန္လွ..ေလး…
ဂမုန္းအင္..သဇင္ ေရႊပန္း….လွဳိင္လွေလး….သိဂၤ ီီလွ်ံ လန္း×…စိန္စီ ..မွန္ …နန္း
ေပၚငယ္မွာ…ပန္ဆင္ရာ..ေရႊေကသာ ..ျမန္း×××..ပါလို႔.. သည္ပန္း.မွ ..ျမတ္ပန္း…×× ေတာ္×× -×……
ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ ပြဲေတာ္ေတြထဲမွာ ေဆးေပါင္းခတဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလၿပီးျပန္ေတာ့ နတ္ေတာ္ ျပာသို တပို႔တြဲ ဆိုတဲ႔ ေဆာင္းတြင္းကာလ အခ်ိန္ေတြပါဘဲ။
နတ္လေဟမန္ ၀ႆန္ႀကြင္းသမို႔ ၊
ဖန္ဖန္ေငြႏွင္း ရီ ့တရီ၊
ျပန္လွန္ေလညွင္း ခ်ီ ့တခ်ီငယ္၊
ကသီ့ကရီႏိုင္္ရန္ေကာ လို႔ ေရွးက စာဆိုတို႔ စာဖြဲ႔ႀကသလို
မကရ္းေဘြခ်ာ မာလာပ်ိဳ ့သည့္၊
ခြာျပာအညိ့ဳ သင္းႀကည္ႀကည္၊
ျဖာျဖာမခ်ိဳ ့ ႏွင္းလည္လည္၀ယ္၊
ညွင္းေလစီစီ ေဆာ္လာသိမ့္ ..
လို႔ ျပာသိုလကို ဖြဲ႔ႏြဲ႕ခဲ့ႀကတယ္။
တခ်ဳိ႕စာဆိုမ်ားကလည္း ...
တိမ္ေျခငယ္ရွင္းပါလို႔၊ၿမဴႏွင္းငယ္စိုစို၊
လျပာသိုမွာ ႏြယ္ခြာညိဳျမိဳင္ျမိဳင္ႏွင့္၊
လွဳိင္လွဳိင္သင္းတဲ့လကိုေလး။
ေရာင္သိဂၤ ီငယ္၊ႀကယ္ညီဖုသွ်၊ မကာရမို႔၊
ေရႊ၀ဥကင္ မင္းယင္ျပင္မွာ၊
လွံယဥ္ ျမင္းခင္း သဘင္က်င္းလို႔၊
ရာမင္းထြက္စံ ဗိုလ္ညီလာခံေသာခါ၊
ဆႏၵန္႔ပိုင္ ေျပာင္မြန္မွာ၊ေအာင္တံခြန္ေတဇာၿမဴးပါလို႕ ၊
ထူးလွတယ္ေလး။
လို႔ စာဖြဲ႔ခဲ့ႀကတယ္။
တပို႔တြဲလကိုေတာ့.အခ်မ္းဆုံးကာလမို႔
ႏွင္းရည္ ျဖန္းေခြ် ထန္းေလလွဳံ ့သည္၊
ခ်မ္းေစတမုံ႔ ကုမ့္နဂိုရ္ ၊
ဆန္းေဘြတပုံ႔ မွဳံံ ့အညိဳ၀ယ္၊
မအုံ႔သလို ခိုေရာင္ညႊန္႔၊
တမာထြက္စ ေက်း၀တ္စံတယ္
ေဆြးညႊတ္တတန္ ႀကံဳဟန္လြန္႔၊
ေပါက္လဲငုံတံ ဂုဏ္လွ်ံဖြံ႔လို႔၊
စုံရန္တသြန္႔ ေဒါင္းတံခြြန္၊
ခ်ိန္ရင့္တာရီ မာဃီစန္းတို ့၊
တညီစိတ္၀မ္းတည့္မြန္းထိန္ထိန္၀ွန္၊
ယာ၈ုပြဲႏွင့္ တင့္ကဲလြန္ေအာင္ ၊
မီးပံုးေတာ္မြန္ ခါညီပ်ိဳ႔လို႔
တာရွည္ တကိုယ့္ လွဳံျငမ္းမျမင္၊
တုံခ်မ္းေတြစြအင္၊
ဂိေမၼလွဳံ႔တဲ့ မိန္တို ့ခြင္ကို ၊
ဂဠဳန္႔သခင္ ႀကြျမန္းပါလွဲ႔ေလး။
လို႔လဲ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ခဲ့ႀကတယ္။ ကတၱီပါေစာင္ေပါင္း ေထာင္ေသာင္းမကၿခံဳတယ္ ဆိုတဲ့လဟာ တပို႔တြဲပါဘဲ။
မဟာပိႏၷဲရယ္ႏွင့္ နတ္ပြဲ အလီလီ..ေအာ္ ..နတ္ေတာ္လမွာေတာ့ ..ေပ်ာ္ႀက ပါးႀကသည္ လို႔ ေခတ္ေဟာင္းအဆိုေတာ္ ေမေမ၀င္း သီဆိုခဲ့သလိုဘဲ နတ္ေတာ္လဟာ နတ္ေတြေပ်ာ္ၿမဴးတဲ့ကာလ ဆိုပါေတာ့။ ရွိသမွ်နတ္ေတြ အစုံ ကခုန္ရႊင္ျမဴးႀကပါတယ္ တဲ့။ ကြ်န္မတို႔ခုေနတဲ့ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႔မွာေတာ့ အမေတာ္နတ္္နန္းဆိုတာရွိတယ္ အဲဒီမွာလည္း တန္ခူးလ သႀကၤန္ပြဲနဲ႔လဲ ေရာၿပီး နတ္ေတြကႀကတယ္။ ကြ်န္မက နတ္ေတြ အေႀကာင္းသိပ္မသိပါဘူး။ နတ္ေတာ္လမွာ နတ္ပြဲေတြ ရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္ကိုေတာ့ ၀ါေခါင္လႀကီးမွာ က်င္းပႀကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုံမံုရြာက နတ္ပြဲလည္း ရွိတယ္။
ျပာသိုလမွာ ေတာ့ ျမန္မာမင္းတို႔ ဘုန္းမီးေနလ ထြန္းပစဥ္အခါက သူရဲေကာင္းေတြ ဆင္ေရး ျမင္းေရး ဓါးေရး လွံေရး ေတြျပၿပီး ျမင္းခင္းသဘင္ပြဲ ဆင္ႏြဲခဲ့ႀကတယ္တဲ့။ ရာသီပန္းက ခြာညိဳပန္းပါ။ ျပာသိုမွာ ခြာညိဳုသင္းတယ္ .. ၿမဴႏွင္းေတြ .. ေ၀ေ၀စီစီ လို႔ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ရုပ္ရွင္ကားမွာ ေမေမ၀င္းက ညည္းခဲ့တာေလ။ တပို႔တြဲ မွာေတာ့ ေပါက္လဲပန္းတို႔ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ပြင့္ဖူးႀကလို႔ တေလာကလုံး အနီေရာင္ကမၺလာႀကီး ၿခံဳလႊမ္းထားသလို ပါဘဲတဲ့။ ထမနဲပြဲလည္း ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အျပား ၿမိဳ့တိုင္း ရြာတိုင္း အိမ္တိုင္းလိုလို ထမနဲထိုးၿပီး ဘုရားရွင္ကို အရုဏ္ဆြမ္း ကပ္လွဴ ႀကတယ္။ တအိမ္နဲ႔တအိမ္ ကုသိုလ္လုပ္ ေပးေ၀ႀကတယ္။
ကြ်န္မ ငယ္ငယ္ကေပါ့။ ဘုတလင္ၿမိဳ့က ရန္ေအာင္ျမင္ဘုရားႀကီးထဲမွာ။
ေဖေဖနဲ႔ ဘုရား ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန ရွင္မေတာင္ သနပ္ခါးတုံးစစ္စစ္ေတြ တတုံးေပၚတတံုးဆင့္လို႔ ေစတီပံုရမွ မီးရႈိ႕ဘုရားရွင္ကို အေႏြးဓါတ္ေပး ပူေဇာ္ခဲ့ႀကတာ သတိရရင္း အေဖ့ကို လြမ္းေနမိတယ္။
ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းတဲ့ လေပကိုး။
ညံလို႔သာ သဲေတာ့တယ္၊ ေပါက္လဲရယ္ ပြင့္တံ၊
ထိန္ထိန္ငယ္လွ်ံသည္၊ ဆက္ရက္သံစာာစာႏွင့္ ၊
ငွက္ညီလာက်င္းတဲ့လကိုေလး တဲ့။
ေပါက္လဲပင္မွာ ဆက္ရက္ေတြ အုံခဲလို႔ ေသာေသာညံေနပံု မ်က္စိထဲမွာျမင္ေယာင္ေနတယ္။
ၿပီးေတာ့ ...
ရာသီပန္းက သဇင္ေပါ့။ သဇင္ပန္းဆိုတာက သည္ေဆာင္းလရာသီမွာမွ ပြင့္ဖူးပါတယ္။ ျမတ္ပန္းေတာ္၀င္ ေဆာင္းသဇင္တဲ့။ စာဖြဲ႔ႀကတယ္။ ေဆာင္းတြင္းပန္းေပါ့ေလ။ မင္းသုံးစိုးသုံး။ ေတာ္သုံးနန္းသုုံးပါ။ အဖိုးထိုက္တန္ပါတယ္။
ေရွးေရွးျမန္မာဘုရင္မင္းမ်ားလက္ထက္ ရွမ္းေစာ္ဘြား ရွမ္းမင္းမ်ားဟာ သဇင္ပန္းေတြကိုု ႏွစ္စဥ္ ၀တၱရားမပ်က္ အခြန္ဆက္သလို ဆက္သႀကတယ္ တဲ့။ နတ္ေတာ္လဟာ ရာသီအားျဖင့္ ဓႏုရာသီပါ။တာရာက ဟသၤာ။တဲ့။ ျပာသိုကေတာ့ မကရ္းရာသီတဲ့။ ဖုသွ်ၾကယ္နကၡတ္နဲ႔ စန္းယွဥ္ပါတယ္။ တပို႔တြဲမွာေတာ့ မာဃီနကၡတ္နဲ့စန္းယွဥ္ၿပီးရာသီကေတာ့ ကုမ္ရာသီလို႔ ဆိုပါတယ္။
ခင္ေမသစ္
0 comments:
Post a Comment