Saturday, October 27, 2012

သီတင္းကၽြတ္သင္ပုန္းႀကီးဖတ္စာ

ကိုၾကည္ႏိုင္ က်ဳံတိုင္းရြာ facebook က ပံုပါ။
(ပံုေလးအတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္)
(ဒီပံုေလးကိုလည္း သေဘာက်လို႔)
သီတင္းကၽြတ္ေတာ့မည္။
ငယ္ငယ္ကဆို မူးေနေအာင္လွည့္ၿပီး ကန္ေတာ့ရလို႔ မူးခဲ့ပါသည္။
အစ္ကိုေတြ အစ္မေတြဆီက မုန္႔ဖိုး ရခဲ့/မရခဲ့ မမွတ္မိပါ။
မူးတာပဲမွတ္မိပါသည္။
ငယ္ငယ္က အိမ္ကိုစာလာလာသင္ေပးတဲ့ ကန္နားေက်ာင္းက ဆရာႀကီး ဦးျမေအာင္ကို ...
သီတင္ကၽြတ္တိုင္း မိသားစုလိုက္ သြားကန္ေတာ့ရတာကိုလည္း အလြန္အမွတ္ရပါသည္။
ဆရာႀကီး နဲ႔ အန္တီ ခ်ေကၽြးတဲ့ မုန္႔ေတြ၊ လက္ဖက္ေတြလည္း သတိရလြန္းပါသည္။
ဆရာႀကီးအိမ္မွာ သီတင္းကၽြတ္သီခ်င္းဆိုလွည့္လာတဲ့ကားေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ရတာလည္း သတိရပါသည္။
ဆရာႀကီး အိမ္ေရွ႕မွာ ကားေတြရပ္တဲ့ point ရွိပါသည္။
ဆရာႀကီးအိမ္ေဘးက ေဒၚေငြရင္ အိမ္က အလွဴေငြေတြအမ်ားႀကီးထည့္ေတာ့
အဆိုေတာ္ေတြက သီခ်င္းေတြအမ်ားႀကီး၊ အၾကာႀကီးဆိုပါသည္။
ေဒၚေငြရင္အိမ္ကေနသြားေစာင့္ရင္ ကံေကာင္းရင္ နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္ေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္စကားစျမည္ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရးရႏိုင္ပါသည္။

ဆရာႀကီး ဦးျမေအာင္ မနက္ခင္းေတြ အေစာႀကီး စာသင္ဖို႔ ေရာက္လာတဲ့ေန႔ေတြကို အျမဲလြမ္းပါသည္။
အဲဒီတုန္းကေတာ့ စိတ္ညစ္ပါသည္။
အစ္ကို ရရ နဲ႔ ကၽြန္မ က ဆက္အိပ္ခ်င္ပါေသးသည္။
ဆရာႀကီးက ေရာက္ေနပါၿပီ။
မထၾကေတာ့ ေမေမက က်ိတ္ၿပီးႏိုးပါသည္။
မရေတာ့ ေျခဖ၀ါးကို ဂလိထိုးသလိုနဲ႔ ဂလိထိုးတာထက္ ပိုျပင္းေသာကုတ္ဆြဲျခင္းႏွင့္ ႏိုးတတ္ေလသည္။

ဆရာႀကီးက သခ်ၤာသင္အလြန္ေတာ္ပါသည္။
ပ်ဥ္းမနား ကန္နားေက်ာင္းက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးျဖစ္ပါသည္။
ေစတနာအလြန္ေကာင္းပါသည္။
ရိုးရိုးေအးေအးနဲ႔ သေဘာေကာင္း၊ခန္႔ေခ်ာေခ်ာေသာဆရာႀကီးျဖစ္ပါသည္။
ဆရာႀကီးကေတာ္ အန္တီကလည္း ေစတနာေကာင္းလွသည္။
အိမ္မွာစာလာသင္ေသာ ကေလးေတြကို လစာမယူပဲႏွင့္ကို ထမင္းေကၽြးၿပီးသင္ေပးတတ္ေသာဆရာမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။
ဆရာႀကီးဦးျမေအာင္ကို သီတင္းကၽြတ္တိုင္း သတိရမိသည္။
ဆရာႀကီး ဦးျမေအာင္အေၾကာင္း စာတစ္ပုဒ္ေရးခ်င္ေသာ္လည္း ခုထိမေရးႏိုင္ခဲ့ေသးပါ။
ဆရာႀကီးက အလယ္မွာထိုင္ ကၽြန္မနဲ႔ အစ္ကိုရရကို "အရႀကီး နားလည္လား" "အပႀကီး နားလည္လား" ဆိုၿပီးတံေတာင္နဲ႔ တြက္ၿပီး ေမးတတ္ေသးတာကိုလည္း အျမဲလြမ္းဆြတ္မိပါသည္။

ဆရာႀကီးျပန္တာနဲ႔ ဆရာႀကီးေအာက္ထပ္တံခါး၀ စက္ဘီးေလးတြန္းထုတ္ကာရွိေသးသည္။
ကၽြန္မႏွင့္ ရရ က ေက်ာက္စားပြဲႀကီးေပၚ ေရာက္ေနႏွင့္ၿပီ။
ဆရာႀကီးအတြက္ ေမေမခ်ေကၽြးေသာမုန္႔ေတြကို ဦးေအာင္လုစားၾကေသးသည္။
ဆရာႀကီးကေတာ့ တျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ရယ္ပါသည္။
ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ မုန္႔မ်ားမ်ားစားရဖို႔ပဲ ဦးတည္လုၾကပါသည္။
(ဆရာႀကီးက မုန္႔ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ အကုန္မစားပါ။
အျမဲ က်န္ေနတတ္ပါသည္။ အခုေတာ့ ဆရာႀကီး တမင္ခ်န္ထားတတ္သလားေတြးမိပါသည္)

အခု .. ဆရာႀကီးကို ကန္ေတာ့ခ်င္ပါသည္။
ဆရာ၊ ဆရာမ အားလံုးကို စိတ္ထဲကေန ရည္မွန္းကန္ေတာ့ခ်င္ပါသည္။
ေဖေဖ၊ ေမေမ၊ ကိုကို မမေတြကိုလည္း စိတ္ထဲကေန ကန္ေတာ့ပါသည္။
စိတ္ထဲကေနပဲ ကန္ေတာ့ႏိုင္ေရြ႕ စိတ္ေတာ့မေကာင္းလွပါ။
ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ကန္ေတာ့ဖို႔ ႀကိဳးစားပါဦးမည္။

ဆရာ ဆရာမ၊
ေဖေဖ၊ ေမေမ၊ ကိုကို၊ မမ၊ ကိုယ့္ထက္အသက္ တစ္ရက္ တစ္မနက္ႀကီးေသာသူမ်ားအားလံုးကို ကန္ေတာ့လိုက္ပါသည္။
မုန္႔ဖိုး ကိစၥကေတာ့ မမွတ္မိေတာ့လည္း ေနပါေစေပါ့။ :D
ကိုယ့္ကို ကန္ေတာ့မယ့္ သူမ်ားကိုလည္း ႀကိဳဆိုပါသည္။
အသက္ကလည္း တရွိန္ထိုး ႀကီးလာၿပီျဖစ္သည္။
မုန္႔ဖိုး ကိစၥကေတာ့ မမွတ္မိပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါသည္။

သီတင္းကၽြတ္မွာ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစေၾကာင္း
သီတင္ကၽြတ္သင္ပုန္းႀကီး ဖတ္စာ ဒီတြင္ရပ္ပါေတာ့မည္။ ။

ဆရာႀကီး ဦးျမေအာင္ ၏ တပည့္ရင္း "အပႀကီး"
(facebook ကုိဖြင့္ရင္း စိတ္ထဲေပၚလာတာခ်ေရးမိတာနဲ႔ ဘေလာဂ့္မွာပါတင္ပါသည္)

0 comments:

Post a Comment